Health Education , Health Promotion and Educational Technology

Health Education , Health Promotion and Educational Technology

آموزش بهداشت ، ارتقا سلامت و تکنولوژی آموزشی
Health Education , Health Promotion and Educational Technology

Health Education , Health Promotion and Educational Technology

آموزش بهداشت ، ارتقا سلامت و تکنولوژی آموزشی

آبله میمونی و اقدامات محافظتی

مقدمه

 آبله میمونی یک بیماری عفونی قابل انتقال از حیوان به انسان است که توسط ویروس آبله میمونی ایجاد میشود. این بیماری میتواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

علائم

 آبله میمونی معمولا شامل

  •  تب
  • سردرد شدید
  •  دردهای عضلانی
  • کمردرد
  • ضعف
  • تورم غدد لنفاوی 
  •  بثورات یا تاولهای پوستی 

بثورات یا تاولهای پوستی معمولا در عرض یک تا سه روز پس از شروع تب آشکار میشود. تاولها ممکن است صاف یا کمی برجسته باشند، با مایع شفاف یا زرد پر شده و سپس پوسته پوسته و خشک شوند و بریزند. 

تعداد تاولها در یک فرد میتواند از چند عدد تا چند هزار تاول متغیر باشد. بثورات روی صورت، کف دستها و کف پا متمرکز میشوند. این بثورات میتوانند در دهان، اندام تناسلی و چشم یافت شوند. نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه ای ممکن است در معرض خطر علائم جدی تر و مرگ ناشی از آبله میمونی باشند.


انتقال


افراد آلوده به ویروس آبله میمونی از زمان بروز علائم تا خاتمه آن (به طور معمول بین دو تا چهار هفته) عفونی هستند( یعنی قدرت انتقال بیماری به اطرافیان را دارند). ابتلا به آبله میمونی از طریق

  •  تماس فیزیکی نزدیک با فردی که علائم دارد، میتواند اتفاق بیفتد. بثورات پوستی، مایعات بدن (مانند آب، چرک یا خون ناشی از ضایعات پوستی) و دلمه ها به ویژه عفونی هستند. 
  • لباس، ملحفه، حوله یا اشیایی مانند قاشق و چنگال/ ظروف غذاخوری که در اثر تماس با فرد مبتلا به ویروس آلوده شده اند نیز میتوانند دیگران را مبتلا نمایند. 
  • زخمها، ضایعات یا زخمهای دهان نیز میتوانند عفونی باشند، به این معنی که ویروس میتواند از طریق بزاق انتشار یابد. 
  •  از طریق جفت از مادر به جنین یا از طریق تماس پوست به پوست از والدین به کودکان منتقل شود.  این ویروس همچنین میتواند از طریق تماس فیزیکی اولیه از مادر به نوزاد منتقل گردد.

بنابراین افرادی که از نزدیک با فردی که مبتلا به بیماری در ارتباط میباشند، از جمله کارکنان بهداشتی و اعضای خانواده در معرض خطر بیشتری برای عفونت هستند.  


افراد در معرض خطر

  •  نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی
  • تماس فیزیکی با حیوان آلوده یا فرد مبتلا به آبله میمونی
  • کارکنان بهداشتی نیز به دلیل قرار گرفتن طوالنیتر در معرض ویروس

کودکان معمولابیشتر از نوجوانان و بزرگسالان مستعدابتلا به علائم شدید آبله میمونی هستند.


اقدامات احتیاطی

 برای ارائه دهندگان مراقبتهای بهداشتی و درمانی شامل :

  •  ایزوله نمودن شخص آلوده 
  • در صورت امکان پوشاندن ضایعات پوستی 
  •  حداقل رساندن تماس فیزیکی با فرد بیمار یا مشکوک به بیماری 
  •  الزام استفاده از ماسک (به خصوص اگر بیمار سرفه میکند و یا ضایعات دهانی دارد) برای بیمار، کارکنان ارائه کننده خدمات تشخیصی، بهداشتی درمانی، افراد خانواده و همراه بیمار 
  •  الزام استفاده از ماسک و دستکش یکبار مصرف هنگام تماس مستقیم با ضایعات 
  •  الزام استفاده از ماسک و دستکش یکبار مصرف هنگام دست زدن به لباس یا ملحفه بیمار


منبع : راهنمای الزامات سلامت محیط و کاردر مقابله با بیماری بیماری آبله میمونی - دفتر آموزش  و ارتقاء سلامت 

https://iec.behdasht.gov.ir/uploads/143/2022/Aug/17/%D8%A7%D9%84%D8%B2%D8%A7%D9%85%D8%A7%D8%AA_1.pdf