سه اقدام برای محافظت در برابر آنفولانزا

این سه اقدام توسط مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا (CDC) مطرح شده است.

 اول : واکسیناسیون 

همه افراد ۶ ماهه و بالاتر باید هر ساله واکسن آنفولانزا دریافت کنند، به خصوص افرادی که در معرض خطر بالاتری هستند.

دوم : اقدامات پیشگیرانه

هر روز اقداماتی را برای کمک به جلوگیری از گسترش میکروب ها انجام دهید. البته دریافت واکسن آنفولانزا از همه مهمتر است.

سوم : درمان 

داروهای تجویزی به نام "داروهای ضد ویروس آنفولانزا" وجود دارد که می تواند برای درمان بیماری آنفولانزا استفاده شود.

منبع : https://www.cdc.gov/flu/prevent/index.html

نکات مورد اول : واکسیناسیون 

• چه کسانی در معرض خطر بالاتر عوارض آنفولانزا هستند؟

الف) افراد ۶۵ سال و بالاتر 

افراد 65 سال و بالاتر در مقایسه با بزرگسالان جوان و سالم بیشتر در معرض خطر ابتلا به عوارض جدی ناشی از آنفولانزا هستند.

ب) بزرگسالان مبتلا به بیماری های مزمن خاص

بیماری هایی نظیر آسم، بیماری قلبی و سکته مغزی، دیابت و بیماری مزمن کلیوی

ج)  دوران بارداری 

تغییرات در سیستم ایمنی، قلب و ریه ها در دوران بارداری، افراد را مستعد ابتلا به عوارض بالقوه جدی آنفولانزا می کند. آنفولانزا همچنین ممکن است برای کودک در حال رشد مضر باشد.

منبع : https://www.cdc.gov/flu/highrisk/index.htm

• چه زمانی باید واکسن آنفولانزا بزنم؟

 برای اکثر افراد هرساله تنها یک دوز واکسن آنفولانزا نیاز هست، معمولاً سپتامبر و اکتبر ( ۱۰ شهریور تا حداکثر۹ آبان) زمان مناسبی برای واکسن آنفولانزا هستند. در حالت ایده آل، همه باید تا پایان اکتبر( تا ۹ آبان) واکسینه شوند. ملاحظات اضافی در مورد زمان واکسیناسیون برای گروه های خاصی از افراد عبارتند از: 

• اکثر بزرگسالان، به ویژه افراد 65 سال و بالاتر، و افراد باردار در سه ماهه اول یا دوم معمولاً نباید زودتر واکسینه شوند (در ماه جولای یا آگوست( ۱۰ تیر تا ۹ شهریور) زیرا ممکن است محافظت در طول زمان کاهش یابد. با این حال، واکسیناسیون زودهنگام برای هر فردی که قادر به بازگشت در زمان بعدی برای واکسینه شدن نیست، می تواند در نظر گرفته شود. 

• برخی از کودکان به دو دوز واکسن آنفولانزا نیاز دارند. برای این کودکان توصیه می شود که اولین دوز را به محض در دسترس بودن واکسن دریافت کنند، زیرا دوز دوم باید حداقل چهار هفته پس از واکسن اول تزریق شود. واکسیناسیون در ماه های جولای و آگوست ( ۱۰ تیر تا ۹ شهریور) نیز می تواند برای کودکانی که تنها به یک دوز نیاز دارند در نظر گرفته شود. 
• واکسیناسیون در ماه های جولای و آگوست (۱۰ تیر تا ۹ شهریور) نیز می تواند برای افرادی که در سه ماهه سوم بارداری در آن ماه ها هستند در نظر گرفته شود، زیرا این امر می تواند به محافظت از نوزادان آنها در چند ماه اول پس از تولد (زمانی که برای واکسینه شدن خیلی جوان هستند) کمک کند.

حدود دو هفته پس از واکسیناسیون طول می کشد تا آنتی بادی هایی که از آنفولانزا محافظت می کنند در بدن ایجاد شوند.

منبع : https://www.cdc.gov/flu/prevent/vaccinations.htm#when

نکات مورد دوم : اقدامات پیشگیرانه 

سه گام برای پیشگیری

۱. برای دریافت واکسن آنفولانزا وقت بگذارید.

• CDC واکسن سالانه آنفولانزا را به عنوان اولین و مهمترین گام در محافظت در برابر ویروس های آنفولانزا توصیه می کند. 
• واکسن آنفولانزا به کاهش بار بیماری های آنفولانزا، بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر در سیستم مراقبت های بهداشتی کمک می کند. 
•  در این فصل، تمام واکسن‌های آنفولانزا برای محافظت در برابر چهار ویروس آنفولانزا که تحقیقات نشان می‌دهد رایج‌ترین آنها هستند، طراحی می‌شوند.
•  همه افراد ۶ ماهه و بالاتر باید واکسن آنفولانزای سالانه را دریافت کنند، ایده آل آن تا پایان اکتبر. ( تا ۹ آبان)
•  واکسیناسیون افرادی که در معرض خطر بالاتر ابتلا به عوارض جدی آنفولانزا هستند به ویژه برای کاهش خطر ابتلا به بیماری شدید آنفولانزا مهم است. افرادی که در معرض خطر بالاتر عوارض جدی آنفولانزا هستند شامل کودکان خردسال، افراد باردار، افراد مبتلا به برخی بیماری‌های مزمن مانند آسم، دیابت یا بیماری‌های قلبی و ریوی و افراد 65 سال و بالاتر می‌شوند. 
• همچنین واکسیناسیون برای کارکنان مراقبت های بهداشتی و سایر افرادی که با افرادی که در معرض خطر بالاتری هستند زندگی می کنند یا از آنها مراقبت می کنند تا از سرایت آنفولانزا به آنها جلوگیری کنند، مهم است. این امر به ویژه برای افرادی که در مراکز مراقبت طولانی مدت کار می کنند، که خانه بسیاری از افراد آسیب پذیر به آنفولانزا هستند، صادق است.
•  کودکان کمتر از 6 ماه در معرض خطر ابتلا به بیماری جدی آنفولانزا هستند اما برای واکسینه شدن بسیار کوچک هستند. افرادی که از نوزادان مراقبت می کنند باید به جای آن واکسینه شوند.

۲. هر روز اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از گسترش میکروب ها انجام دهید.

• اقدامات پیشگیرانه روزانه که برای کاهش شیوع آنفولانزا توصیه می شود، انجام دهید. از تماس نزدیک با افراد بیمار خودداری کنید. اگر بیمار هستید، تماس خود را با دیگران تا حد امکان محدود کنید تا آنها را آلوده نکنید. 
• هنگام سرفه یا عطسه، بینی و دهان خود را با دستمال بپوشانید. بعد از استفاده دستمال را در سطل زباله بیندازید.
•  دست های خود را اغلب با آب و صابون بشویید. اگر آب و صابون در دسترس نیست، از ضدعفونی کننده های مبتنی بر الکل استفاده کنید. 
• از دست زدن به چشم، بینی و دهان خودداری کنید. میکروب ها از این طریق پخش می شوند. 
• سطوح و اشیایی را که ممکن است به ویروس هایی که باعث آنفولانزا می شوند آلوده شده باشند، تمیز و ضدعفونی کنید. 
• برای آنفولانزا، CDC توصیه می‌کند که افراد حداقل 24 ساعت پس از رفع تب در خانه بمانند، مگر برای دریافت مراقبت‌های پزشکی یا سایر نیازها. بدون نیاز به استفاده از داروی تب بر باید تب را از بین برد. 
• توجه داشته باشید که راهنمای ماندن در خانه برای COVID-19 ممکن است متفاوت از آنفلوانزا  باشد. 

۳‌. در صورت تجویز پزشک، از داروهای ضد ویروس آنفولانزا استفاده کنید.

• اگر مبتلا به آنفولانزا هستید، می توان از داروهای ضد ویروسی برای درمان بیماری خود استفاده کرد.
•  داروهای ضد ویروسی با آنتی بیوتیک ها متفاوت هستند. آنها داروهای تجویزی (قرص، مایع یا پودر استنشاقی) هستند و بدون نسخه در دسترس نیستند. 
• داروهای ضد ویروسی آنفولانزا می‌توانند بیماری آنفولانزا را خفیف‌تر کرده و مدت زمان بیماری را کوتاه‌تر کنند. آنها همچنین ممکن است از عوارض جدی آنفولانزا جلوگیری کنند. برای افرادی که فاکتورهای خطر بالاتری دارند، درمان با یک داروی ضد ویروسی می تواند به معنای تفاوت بین ابتلا به یک بیماری خفیف تر در مقابل یک بیماری بسیار جدی باشد که می تواند منجر به بستری شدن در بیمارستان شود. 
• مطالعات نشان می‌دهد که داروهای ضد ویروسی آنفولانزا زمانی برای درمان بهتر عمل می‌کنند که در عرض 2 روز پس از بیمار شدن شروع شوند، اما شروع دیرتر آن‌ها همچنان می‌تواند مفید باشد، به خصوص اگر فرد بیمار فاکتور خطر بالاتری داشته باشد یا به دلیل آنفولانزا بسیار بیمار باشد. 
• اگر در معرض خطر آنفولانزا هستید و علائم آنفولانزا دارید، زودتر با پزشک خود تماس بگیرید تا در صورت نیاز بتوانید با داروهای ضد ویروس آنفولانزا درمان شوید. دستورالعمل های پزشک خود را برای مصرف این دارو دنبال کنید. 
• علائم آنفولانزا شامل تب، سرفه، گلودرد، آبریزش یا گرفتگی بینی، بدن درد، سردرد، لرز و خستگی است. برخی افراد نیز ممکن است استفراغ و اسهال داشته باشند. افراد ممکن است به آنفولانزا مبتلا شده و علائم تنفسی بدون تب داشته باشند. 

منبع : https://www.cdc.gov/flu/prevent/prevention.htm

نکات مورد سوم : درمان

•  آیا آنفولانزا قابل درمان است؟ 

بله. داروهای تجویزی به نام "داروهای ضد ویروسی آنفولانزا" وجود دارد که می تواند برای درمان بیماری آنفولانزا استفاده شود. داروهای ضد ویروسی زمانی که زود شروع شوند، مانند یک تا دو روز پس از شروع علائم آنفولانزا، بهترین عملکرد را دارند.

•  داروهای ضد ویروس آنفولانزا چیست؟ 

داروهای ضد ویروس آنفولانزا داروهای تجویزی (قرص، مایع، پودر استنشاقی یا محلول داخل وریدی) هستند که با آنفولانزا در دستگاه تنفسی شما مبارزه می‌کنند. داروهای ضد ویروسی بدون نسخه فروخته نمی شوند. فقط در صورتی می توانید آنها را دریافت کنید که نسخه ای از پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود داشته باشید. داروهای ضد ویروسی با آنتی بیوتیک ها که با عفونت های باکتریایی مبارزه می کنند متفاوت هستند.

منبع : https://www.cdc.gov/flu/treatment/treatment.htm

منبع تمامی مطالب و تصاویر از سایت مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا (CDC) استhttps://www.cdc.gov/flu/prevent/index.html.

لینک هر توضیح نیز در پایین مطالب آورده شده است.

مورد اول : واکسیناسیونhttps://www.cdc.gov/flu/prevent/vaccinations.htm 

مورد دوم: اقدامات پیشگیرانهhttps://www.cdc.gov/flu/prevent/prevention.htm 

مورد سوم : درمانhttps://www.cdc.gov/flu/treatment/treatment.htm 

آبله میمونی و اقدامات محافظتی

مقدمه

 آبله میمونی یک بیماری عفونی قابل انتقال از حیوان به انسان است که توسط ویروس آبله میمونی ایجاد میشود. این بیماری میتواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

علائم

 آبله میمونی معمولا شامل

•  تب
• سردرد شدید
•  دردهای عضلانی
• کمردرد
• ضعف
• تورم غدد لنفاوی 
•  بثورات یا تاولهای پوستی 

بثورات یا تاولهای پوستی معمولا در عرض یک تا سه روز پس از شروع تب آشکار میشود. تاولها ممکن است صاف یا کمی برجسته باشند، با مایع شفاف یا زرد پر شده و سپس پوسته پوسته و خشک شوند و بریزند. 

تعداد تاولها در یک فرد میتواند از چند عدد تا چند هزار تاول متغیر باشد. بثورات روی صورت، کف دستها و کف پا متمرکز میشوند. این بثورات میتوانند در دهان، اندام تناسلی و چشم یافت شوند. نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه ای ممکن است در معرض خطر علائم جدی تر و مرگ ناشی از آبله میمونی باشند.

انتقال

افراد آلوده به ویروس آبله میمونی از زمان بروز علائم تا خاتمه آن (به طور معمول بین دو تا چهار هفته) عفونی هستند( یعنی قدرت انتقال بیماری به اطرافیان را دارند). ابتلا به آبله میمونی از طریق

•  تماس فیزیکی نزدیک با فردی که علائم دارد، میتواند اتفاق بیفتد. بثورات پوستی، مایعات بدن (مانند آب، چرک یا خون ناشی از ضایعات پوستی) و دلمه ها به ویژه عفونی هستند. 
• لباس، ملحفه، حوله یا اشیایی مانند قاشق و چنگال/ ظروف غذاخوری که در اثر تماس با فرد مبتلا به ویروس آلوده شده اند نیز میتوانند دیگران را مبتلا نمایند. 
• زخمها، ضایعات یا زخمهای دهان نیز میتوانند عفونی باشند، به این معنی که ویروس میتواند از طریق بزاق انتشار یابد. 
•  از طریق جفت از مادر به جنین یا از طریق تماس پوست به پوست از والدین به کودکان منتقل شود.  این ویروس همچنین میتواند از طریق تماس فیزیکی اولیه از مادر به نوزاد منتقل گردد.

بنابراین افرادی که از نزدیک با فردی که مبتلا به بیماری در ارتباط میباشند، از جمله کارکنان بهداشتی و اعضای خانواده در معرض خطر بیشتری برای عفونت هستند.  

افراد در معرض خطر

•  نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی
• تماس فیزیکی با حیوان آلوده یا فرد مبتلا به آبله میمونی
• کارکنان بهداشتی نیز به دلیل قرار گرفتن طوالنیتر در معرض ویروس

کودکان معمولابیشتر از نوجوانان و بزرگسالان مستعدابتلا به علائم شدید آبله میمونی هستند.

اقدامات احتیاطی

 برای ارائه دهندگان مراقبتهای بهداشتی و درمانی شامل :

•  ایزوله نمودن شخص آلوده 
• در صورت امکان پوشاندن ضایعات پوستی 
•  حداقل رساندن تماس فیزیکی با فرد بیمار یا مشکوک به بیماری 
•  الزام استفاده از ماسک (به خصوص اگر بیمار سرفه میکند و یا ضایعات دهانی دارد) برای بیمار، کارکنان ارائه کننده خدمات تشخیصی، بهداشتی درمانی، افراد خانواده و همراه بیمار 
•  الزام استفاده از ماسک و دستکش یکبار مصرف هنگام تماس مستقیم با ضایعات 
•  الزام استفاده از ماسک و دستکش یکبار مصرف هنگام دست زدن به لباس یا ملحفه بیمار

منبع : راهنمای الزامات سلامت محیط و کاردر مقابله با بیماری بیماری آبله میمونی - دفتر آموزش  و ارتقاء سلامت 

https://iec.behdasht.gov.ir/uploads/143/2022/Aug/17/%D8%A7%D9%84%D8%B2%D8%A7%D9%85%D8%A7%D8%AA_1.pdf

اگر من در برابر COVID-19 واکسینه شده باشم، آیا می توانم با خیال راحت از فردی که عفونت COVID-19 دارد بدون خطر مراقبت کنم؟

سازمان جهانی بهداشت (WHO) اینگونه پاسخ می دهد :

خیر. حتی اگر واکسینه شده اید، مهم است که سایر اقدامات پیشگیرانه را نیز ادامه دهید. واکسیناسیون به طور کامل از شما در برابر عفونت محافظت نمی کند و در صورت ابتلا همچنان ممکن است ویروس را به دیگران منتقل کنید.

WHO توصیه می کند که هنگام مراقبت از فردی مبتلا به عفونت COVID-19، حتی اگر واکسینه شده اید، همچنان از ماسک پزشکی استفاده کنید و اقدامات پیشگیری را دنبال کنید.

اقدامات پیشگیری در زمان مراقبت  از فرد مبتلا به کووید19:

ترجمه اقدامات در تصویر فوق:

• یکی از اعضای خانواده را به عنوان مراقب معرفی کنید. مراقب باید هیچ فاکتور خطر بالایی نداشته باشد و کمترین تماس را با افراد بیرون داشته باشد.
• یک اتاق جداگانه یا فضای ایزوله برای فرد مبتلا به عفونت COVID-19 آماده کنید.
• برای بهبود تهویه و افزایش گردش هوای تازه، پنجره(ها) را باز کنید.
• به ملاقات کنندگان اجازه ورود ندهید و سعی کنید از تماس نزدیک (کمتر از 1 متر) با فرد مبتلا به عفونت COVID-19 خودداری کنید.
• همه افراد باید هنگام ابتلا به کووید-19 از ماسک پزشکی استفاده کنند.
• دست‌ها را مرتباً با آب و صابون یا ضدعفونی‌کننده‌های الکلی تمیز کنید.
• سطوحی را که مکرراً لمس می شوند، به ویژه سطوحی که توسط فرد مبتلا به عفونت COVID-19 لمس می شود، تمیز و ضد عفونی کنید.
• از بشقاب، فنجان، ظروف غذاخوری و رختخواب جدا از فرد مبتلا به عفونت COVID-19 استفاده کنید.
• فرد مبتلا به عفونت COVID-19 باید استراحت کند، زیاد بنوشد و غذای مغذی بخورد. هر دارویی را برای شرایط مزمن ادامه دهید.
• طبق دستورالعمل برای تب یا بدن درد  ، پاراستامول یا استامینوفن مصرف کنید.
• آنتی بیوتیک ها در برابر عفونت COVID-19 موثر نیستند.
• فرد مبتلا به علائم عفونت COVID-19 را به طور منظم تحت نظر بگیرید.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم خطر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

1. مشکل در تنفس
2. درد قفسه سینه
3. گیجی
4. از دست دادن تکلم یا تحرک

در برخی افراد خطر ابتلا به COVID-19 شدیدتر وجود دارد.  عوامل خطر بالا عبارتند از:

1. سن 60 سال و بالاتر
2. فشار خون بالا
3. دیابت
4. بیماری قلبی
5. بیماری مزمن ریه
6. بیماری عروق مغزی
7. زوال عقل
8. اختلال روانی
9. بیماری مزمن کلیوی
10. سرکوب سیستم ایمنی (از جمله HIV)
11. چاقی
12. سرطان

در دوران بارداری، زنان بالای 35 سال، چاقی و بیماری مزمن نیز از عوامل خطر بالا هستند.

افرادی که  مبتلا به ویروس COVID-19 هستند و هر یک از این عوامل خطر را دارند باید توسط یک ارائه دهنده بهداشت به دقت تحت نظر باشند.

می توان از پلاس اکسی متر برای نظارت بر سطح اکسیژن استفاده کرد. که به موارد زیر در این زمینه باید توجه کرد:

1. برای افرادی که دارای فاکتورهای خطر بالا هستند، سطح اکسیژن را دو بار در روز بررسی کنید و نتایج را به یک ارائه دهنده سلامت گزارش دهید.
2. دستورالعمل های نحوه استفاده مناسب از دستگاه را دنبال کنید.
3. اگر سطح اکسیژن روی صفحه نمایش کمتر از 90٪ باشد، برای کمک با اورژانس تماس بگیرید.
4. اگر سطح اکسیژن بین 90 تا 94 درصد است برای راهنمایی بیشتر با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید.
5. برای کودکان، اگر سطح اکسیژن کمتر از 90 درصد به همراه سرفه، مشکل در تنفس، ناتوان در شیرخوردن یا نوشیدن، بی حالی یا بیهوشی، یا تشنج باشد، برای کمک با  اورژانس تماس بگیرید.

اقدامات پیشگیری فردی:

•  حداقل 1 متر از دیگران فاصله بگیرید، حتی اگر به نظر بیمار نباشند. 
• در مواقعی که فاصله گذاری فیزیکی امکان پذیر نیست یا در محیط هایی با تهویه ضعیف هستید، از ماسک مناسب استفاده کنید. 
• فضاهای باز و دارای تهویه مناسب را نسبت به فضاهای بسته انتخاب کنید. اگر در داخل خانه هستید، پنجره را باز کنید. 
• دست های خود را به طور مرتب با آب و صابون بشویید یا با ضدعفونی کننده های حاوی الکل تمیز کنید.
•  هنگام سرفه یا عطسه دهان و بینی خود را بپوشانید. 
• اگر احساس ناخوشی می کنید، در خانه بمانید و تا زمان بهبودی خود را در قرنطینه قرار دهید.

توجه : 

اگرچه واکسن‌های COVID-19 در برابر بیماری‌های جدی و مرگ بسیار مؤثر هستند، اما برخی از افراد پس از واکسینه شدن همچنان آلوده یا بیمار می‌شوند. هنوز این احتمال وجود دارد که شما به ویروس آلوده شوید و آن را به اطرافیان خود که واکسینه نشده اند منتقل کنید. پس لطفا اقدامات پیشگیری را قبل و بعد از واکسیناسیون رعایت کنید.

منبع مطالب و تصاویر از سایت سازمان جهانی بهداشت https://www.who.int/news-room/questions-and-answers/item/coronavirus-disease-covid-19-home-care-for-families-and-caregivers# 

لینک  مطالب سازمان جهانی بهداشت در زمینه اقدامات پیشگیری در زمان مراقبت از فرد مبتلا به کووید۱۹https://www.who.int/multi-media/details/home-care-for-covid-19-guide-for-family-and-caregivers

لینک سازمان جهانی بهداشت در زمینه اقدامات پیشگیری فردیhttps://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019/advice-for-public