سه اقدام برای محافظت در برابر آنفولانزا

این سه اقدام توسط مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا (CDC) مطرح شده است.

 اول : واکسیناسیون 

همه افراد ۶ ماهه و بالاتر باید هر ساله واکسن آنفولانزا دریافت کنند، به خصوص افرادی که در معرض خطر بالاتری هستند.

دوم : اقدامات پیشگیرانه

هر روز اقداماتی را برای کمک به جلوگیری از گسترش میکروب ها انجام دهید. البته دریافت واکسن آنفولانزا از همه مهمتر است.

سوم : درمان 

داروهای تجویزی به نام "داروهای ضد ویروس آنفولانزا" وجود دارد که می تواند برای درمان بیماری آنفولانزا استفاده شود.

منبع : https://www.cdc.gov/flu/prevent/index.html

نکات مورد اول : واکسیناسیون 

• چه کسانی در معرض خطر بالاتر عوارض آنفولانزا هستند؟

الف) افراد ۶۵ سال و بالاتر 

افراد 65 سال و بالاتر در مقایسه با بزرگسالان جوان و سالم بیشتر در معرض خطر ابتلا به عوارض جدی ناشی از آنفولانزا هستند.

ب) بزرگسالان مبتلا به بیماری های مزمن خاص

بیماری هایی نظیر آسم، بیماری قلبی و سکته مغزی، دیابت و بیماری مزمن کلیوی

ج)  دوران بارداری 

تغییرات در سیستم ایمنی، قلب و ریه ها در دوران بارداری، افراد را مستعد ابتلا به عوارض بالقوه جدی آنفولانزا می کند. آنفولانزا همچنین ممکن است برای کودک در حال رشد مضر باشد.

منبع : https://www.cdc.gov/flu/highrisk/index.htm

• چه زمانی باید واکسن آنفولانزا بزنم؟

 برای اکثر افراد هرساله تنها یک دوز واکسن آنفولانزا نیاز هست، معمولاً سپتامبر و اکتبر ( ۱۰ شهریور تا حداکثر۹ آبان) زمان مناسبی برای واکسن آنفولانزا هستند. در حالت ایده آل، همه باید تا پایان اکتبر( تا ۹ آبان) واکسینه شوند. ملاحظات اضافی در مورد زمان واکسیناسیون برای گروه های خاصی از افراد عبارتند از: 

• اکثر بزرگسالان، به ویژه افراد 65 سال و بالاتر، و افراد باردار در سه ماهه اول یا دوم معمولاً نباید زودتر واکسینه شوند (در ماه جولای یا آگوست( ۱۰ تیر تا ۹ شهریور) زیرا ممکن است محافظت در طول زمان کاهش یابد. با این حال، واکسیناسیون زودهنگام برای هر فردی که قادر به بازگشت در زمان بعدی برای واکسینه شدن نیست، می تواند در نظر گرفته شود. 

• برخی از کودکان به دو دوز واکسن آنفولانزا نیاز دارند. برای این کودکان توصیه می شود که اولین دوز را به محض در دسترس بودن واکسن دریافت کنند، زیرا دوز دوم باید حداقل چهار هفته پس از واکسن اول تزریق شود. واکسیناسیون در ماه های جولای و آگوست ( ۱۰ تیر تا ۹ شهریور) نیز می تواند برای کودکانی که تنها به یک دوز نیاز دارند در نظر گرفته شود. 
• واکسیناسیون در ماه های جولای و آگوست (۱۰ تیر تا ۹ شهریور) نیز می تواند برای افرادی که در سه ماهه سوم بارداری در آن ماه ها هستند در نظر گرفته شود، زیرا این امر می تواند به محافظت از نوزادان آنها در چند ماه اول پس از تولد (زمانی که برای واکسینه شدن خیلی جوان هستند) کمک کند.

حدود دو هفته پس از واکسیناسیون طول می کشد تا آنتی بادی هایی که از آنفولانزا محافظت می کنند در بدن ایجاد شوند.

منبع : https://www.cdc.gov/flu/prevent/vaccinations.htm#when

نکات مورد دوم : اقدامات پیشگیرانه 

سه گام برای پیشگیری

۱. برای دریافت واکسن آنفولانزا وقت بگذارید.

• CDC واکسن سالانه آنفولانزا را به عنوان اولین و مهمترین گام در محافظت در برابر ویروس های آنفولانزا توصیه می کند. 
• واکسن آنفولانزا به کاهش بار بیماری های آنفولانزا، بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر در سیستم مراقبت های بهداشتی کمک می کند. 
•  در این فصل، تمام واکسن‌های آنفولانزا برای محافظت در برابر چهار ویروس آنفولانزا که تحقیقات نشان می‌دهد رایج‌ترین آنها هستند، طراحی می‌شوند.
•  همه افراد ۶ ماهه و بالاتر باید واکسن آنفولانزای سالانه را دریافت کنند، ایده آل آن تا پایان اکتبر. ( تا ۹ آبان)
•  واکسیناسیون افرادی که در معرض خطر بالاتر ابتلا به عوارض جدی آنفولانزا هستند به ویژه برای کاهش خطر ابتلا به بیماری شدید آنفولانزا مهم است. افرادی که در معرض خطر بالاتر عوارض جدی آنفولانزا هستند شامل کودکان خردسال، افراد باردار، افراد مبتلا به برخی بیماری‌های مزمن مانند آسم، دیابت یا بیماری‌های قلبی و ریوی و افراد 65 سال و بالاتر می‌شوند. 
• همچنین واکسیناسیون برای کارکنان مراقبت های بهداشتی و سایر افرادی که با افرادی که در معرض خطر بالاتری هستند زندگی می کنند یا از آنها مراقبت می کنند تا از سرایت آنفولانزا به آنها جلوگیری کنند، مهم است. این امر به ویژه برای افرادی که در مراکز مراقبت طولانی مدت کار می کنند، که خانه بسیاری از افراد آسیب پذیر به آنفولانزا هستند، صادق است.
•  کودکان کمتر از 6 ماه در معرض خطر ابتلا به بیماری جدی آنفولانزا هستند اما برای واکسینه شدن بسیار کوچک هستند. افرادی که از نوزادان مراقبت می کنند باید به جای آن واکسینه شوند.

۲. هر روز اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از گسترش میکروب ها انجام دهید.

• اقدامات پیشگیرانه روزانه که برای کاهش شیوع آنفولانزا توصیه می شود، انجام دهید. از تماس نزدیک با افراد بیمار خودداری کنید. اگر بیمار هستید، تماس خود را با دیگران تا حد امکان محدود کنید تا آنها را آلوده نکنید. 
• هنگام سرفه یا عطسه، بینی و دهان خود را با دستمال بپوشانید. بعد از استفاده دستمال را در سطل زباله بیندازید.
•  دست های خود را اغلب با آب و صابون بشویید. اگر آب و صابون در دسترس نیست، از ضدعفونی کننده های مبتنی بر الکل استفاده کنید. 
• از دست زدن به چشم، بینی و دهان خودداری کنید. میکروب ها از این طریق پخش می شوند. 
• سطوح و اشیایی را که ممکن است به ویروس هایی که باعث آنفولانزا می شوند آلوده شده باشند، تمیز و ضدعفونی کنید. 
• برای آنفولانزا، CDC توصیه می‌کند که افراد حداقل 24 ساعت پس از رفع تب در خانه بمانند، مگر برای دریافت مراقبت‌های پزشکی یا سایر نیازها. بدون نیاز به استفاده از داروی تب بر باید تب را از بین برد. 
• توجه داشته باشید که راهنمای ماندن در خانه برای COVID-19 ممکن است متفاوت از آنفلوانزا  باشد. 

۳‌. در صورت تجویز پزشک، از داروهای ضد ویروس آنفولانزا استفاده کنید.

• اگر مبتلا به آنفولانزا هستید، می توان از داروهای ضد ویروسی برای درمان بیماری خود استفاده کرد.
•  داروهای ضد ویروسی با آنتی بیوتیک ها متفاوت هستند. آنها داروهای تجویزی (قرص، مایع یا پودر استنشاقی) هستند و بدون نسخه در دسترس نیستند. 
• داروهای ضد ویروسی آنفولانزا می‌توانند بیماری آنفولانزا را خفیف‌تر کرده و مدت زمان بیماری را کوتاه‌تر کنند. آنها همچنین ممکن است از عوارض جدی آنفولانزا جلوگیری کنند. برای افرادی که فاکتورهای خطر بالاتری دارند، درمان با یک داروی ضد ویروسی می تواند به معنای تفاوت بین ابتلا به یک بیماری خفیف تر در مقابل یک بیماری بسیار جدی باشد که می تواند منجر به بستری شدن در بیمارستان شود. 
• مطالعات نشان می‌دهد که داروهای ضد ویروسی آنفولانزا زمانی برای درمان بهتر عمل می‌کنند که در عرض 2 روز پس از بیمار شدن شروع شوند، اما شروع دیرتر آن‌ها همچنان می‌تواند مفید باشد، به خصوص اگر فرد بیمار فاکتور خطر بالاتری داشته باشد یا به دلیل آنفولانزا بسیار بیمار باشد. 
• اگر در معرض خطر آنفولانزا هستید و علائم آنفولانزا دارید، زودتر با پزشک خود تماس بگیرید تا در صورت نیاز بتوانید با داروهای ضد ویروس آنفولانزا درمان شوید. دستورالعمل های پزشک خود را برای مصرف این دارو دنبال کنید. 
• علائم آنفولانزا شامل تب، سرفه، گلودرد، آبریزش یا گرفتگی بینی، بدن درد، سردرد، لرز و خستگی است. برخی افراد نیز ممکن است استفراغ و اسهال داشته باشند. افراد ممکن است به آنفولانزا مبتلا شده و علائم تنفسی بدون تب داشته باشند. 

منبع : https://www.cdc.gov/flu/prevent/prevention.htm

نکات مورد سوم : درمان

•  آیا آنفولانزا قابل درمان است؟ 

بله. داروهای تجویزی به نام "داروهای ضد ویروسی آنفولانزا" وجود دارد که می تواند برای درمان بیماری آنفولانزا استفاده شود. داروهای ضد ویروسی زمانی که زود شروع شوند، مانند یک تا دو روز پس از شروع علائم آنفولانزا، بهترین عملکرد را دارند.

•  داروهای ضد ویروس آنفولانزا چیست؟ 

داروهای ضد ویروس آنفولانزا داروهای تجویزی (قرص، مایع، پودر استنشاقی یا محلول داخل وریدی) هستند که با آنفولانزا در دستگاه تنفسی شما مبارزه می‌کنند. داروهای ضد ویروسی بدون نسخه فروخته نمی شوند. فقط در صورتی می توانید آنها را دریافت کنید که نسخه ای از پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود داشته باشید. داروهای ضد ویروسی با آنتی بیوتیک ها که با عفونت های باکتریایی مبارزه می کنند متفاوت هستند.

منبع : https://www.cdc.gov/flu/treatment/treatment.htm

منبع تمامی مطالب و تصاویر از سایت مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا (CDC) استhttps://www.cdc.gov/flu/prevent/index.html.

لینک هر توضیح نیز در پایین مطالب آورده شده است.

مورد اول : واکسیناسیونhttps://www.cdc.gov/flu/prevent/vaccinations.htm 

مورد دوم: اقدامات پیشگیرانهhttps://www.cdc.gov/flu/prevent/prevention.htm 

مورد سوم : درمانhttps://www.cdc.gov/flu/treatment/treatment.htm 

واکسیناسیون کرونا و بارداری

کووید 19 افــراد دارای بیماری های زمینه ای، سیستم ایمنی ضعیف را بیشتر درگیر میکند. در ایـن میان، زنــان بـــاردار بـه دلیل تغییرات فیزیولوژیک جسمی و روانــی وکاهش سیستم ایمنی بیشتر در معرض ابتلا به ایـن ویــروس قـرار میگیرند.

عوامل خطر  در بارداری شامل :

•  سن 35 سال و بالاتر
•  چاقی
• فشار خون بـالا
• دیابت شیرین

 شانس ابتلا یا بروز بیماری شدید یا بحرانی در بارداری را افزایش مـیدهـد. 

کووید19 در زنـان بـــاردار می تواند باعث زایمان زودرس، افزایش ضربان قلب، دیسترس جنینی، پارگی زودرس کیسه آب، سقط و سزارین شود که این عوارض پیامدهای روانی زیادی برای زنان باردار داشته است، به همین دلیل برای کنترل همه گیری بیماری کووید ۱۹ در این گروه خاص علاوه بر اقدام های مؤثر بهداشت عمومی مانند فاصله گذاری اجتماعی، استفاده از ماسک صورت، شستن دستها، اجتناب از فضاهای شلوغ سربسته و آمــوزش جمعیت عمومی، واکسیناسیون کووید ۱۹ به عنوان یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از این عفونت توصیه شده است.

اکنون بیش از ۱۰۰ هـزار زن بـاردار در آمریکا، اروپا و برخی از کشورهای آسیایی از جمله ایران توسط واکسن های مختلف علیه بیماری کرونا واکسینه شده اند و هیچ گونه تاثیر نامطلوب و عارضه جانبی در سلامت آنان و فرزندانشان مشاهده نشده است. همچنین سازمان بهداشت جهانی توصیه میکند که واکسن کرونا در زنـان بــاردار استفاده شود چرا که مزایای واکسن برای زنان باردار بیشتر از خطرات احتمالی بیماری است.

واکسیناسیون کرونا و بارداری

 در ایران واکسن سینوفارم و آسترازنکا مطابق با توصیه سازمان بهداشت جهانی تزریق میشود. 

سوالات رایج

• تزریق واکسن به خانم های باردار چه حکمی دارد؟ 

با تزریق واکسن، سیستم ایمنی علیه ویروس وارد شده به بدن، آنتی بادی ساخته و باعث بالا بردن سطح آنتی بادی به شکل محسوس و مصونیت در مقابل بیماری ناشی از آن میشود. با توجه به مکانیسم واکسنهای فعلی خطری برای زنان بـاردار و جنین آنها وجود نـدارد لذا دریافت واکسن بر اساساطلاعات فعلی بلامانع است. عوارض واکسن در زنان باردار مشابه عوارض شایع در غیر باردار است.

• واکسن باعث ایمنی در نوزادان میشود؟

 علاوه بر پاسخ ایمنی در مادران پس از واکسیناسیون، انتقال آنتی بـادی از بدن مادربه نـوزاد از طریق جفت و شیر مادر انجام میشود که باعث ایمنی و محافظت نوزادان در برابر کرونا میشود.

شرایط مادران باردار برای واکسیناسیون

• واکسیناسیون همه مادران باردار بالای 18 سال در هر سن بـارداری با واکسن سینوفارم قابل انجام است. چنانچه مـادر تمایل به انجام واکسیناسیون در 12 هفته اول بـارداری نـدارد میتوان تا بعد از 12 هفته بارداری واکسیناسیون را به تعویق انداخت اما تزریق واکسن آسترازنکا در سه ماه اول بارداری ممنوع است.
•  واکسیناسیون مــادر بـــاردار در حـال حاضر بـا واکسن سینوفارم است در صورت تجویز واکسن آسترازنکا با نظر کمیته دانشگاه توسط پزشک متخصص انجام میگیرد وگرفتن رضایت کتبی برای واکسیناسیون آسترازنکا فقط در صورت درخواست مادر برای اولین دوز لازم است. 
•  در صورت تزریق یک دوز واکسن برکت یا بهارات قبل از بارداری نوبت دوم واکسن سینوفارم توصیه میشود. 
•  درصورت تزریق یک دوز واکسن اسپوتنیک یا آسترازنکا قبل ازبارداری نوبت دوم واکسن آسترازنکا توصیه میشود. 
•  در صـورت دریافت دو دوز واکسن اسپوتنیک قبل از بــارداری، واکسن آسترازنکا به عنوان دوز تقویتی (بوستر) در باردری فعلی توصیه میشود. 
•  در صورت تزریق واکسن آسترازنکا در بارداری و ایجاد ترومبوز (لخته خون فاقد حرکت  در عروق سالم که مانع از عبور جریان خون می شود)، تزریق دوز دوم با واکسن سینوفارم قابل انجام است.
•  در مـــادران مبتلا بـه توکسو پلاسموز، سابقه لخته خون، خونریزی مغزی در کودکی، سابقه سکته مغزی، مصرف اناکساپارین، دوقلویی، چاقی، مصرف آسپرین ومــرده زایــی، مـادر مبتلا به واریــس شدید، نداشتن مـادرزادی کلیه چپ، نارسایی کلیه، هیپوتیروئیدی (کم کاری تیروئید)، واکسیناسیون با سینوفارم قابل انجام است. در مــوارد ترومبو سیتوپنی شدید (اختلال در پلاکت خون) به علت هماتوم (تجمع خونداخل بدن اما بیرون از عروق خونی)، تزریق با احتیاط و عمقی انجام گیرد.

زمان تزریق واکسیناسیون کرونا در زنان باردار

•  در صـورت تزریق دوز اول واکسن سینوفارم قبل از بارداری یا عدم اطلاع از بارداری، تزریق دوم به فاصله 28 روز از تزریق اول میتواند انجام شود.
•  در صورت تزریق واکسن آسترازنکا در دوز اول، فاصله تزریق دوز دوم 2 ماه است.
•  بــــرای دریـــافـــت دوز بـوسـتـر مـــــادران بـــــاردار مطابق اولویتهای جمعیت عمومی و دستورالعمل ابلاغی وزارت بهداشت اقدام شود. 
•  در موارد ابتلا قطعی به کووید 19 حداقل فاصله یک ماه پس از بهبودی کامل جهت تزریق واکسن رعایت شود. 
•  در صورت تأخیر، دراولین فرصت تزریق دوم انجام شـود و تاکنون حداکثر زمــان بین دو نوبت واکسن تعیین نشده است. 

تزریق همزمان واکسن کرونا و سایر واکسن ها مجاز است یا خیر؟ 

حداقل فاصله دریافت واکسن کووید19 و واکسن هایی مانند آنفلوانزا و دوگانه(کزاز - دیفتری TD) دربارداری 14 روز است.

آیا واکسن های کرونا، توان پیشگیری از واریانت جدید ویروس کرونا را دارد؟ 

براساس نظریه سازمان بهداشت جهانی حتی دردوره بـروز واریانت دلتا میزان مرگ در اثر کووید با واکسن 10 برابر کاهش داشته اسـت. WHO اظهار داشته که همه واکسنها مـورد تایید و در فهرست اضطراری در جلوگیری از عفونت شدید وبستری بسیار مؤثر هستند. در مورد واریانت امیکرون هنوز اطلاعات کامل نیست و به نظر می رسد ایمنی سلولی تقویت شده در اثر واکسن نقش عمده ای در حفاظت دربرابر امیکرون داشته باشد.

نتیجه گیری

 واکسیناسیون کـرونـا در زنـــان بــــاردار مـوجـب کاهش مرگ و میر، عوارض وپیامدهای بـارداری شده است.

منبع: فصلنامه بهورز، سال سی وسوم،شماره 112، بهار 1401، برای دریافت فصلنامه اینجا کلیک شود.

https://vchs.kmu.ac.ir/Images/UserFiles/3355/file/%DA%AF%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%B4/%D8%AF%D8%B3%D8%AA%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%85%D9%84/%D9%81%D8%B5%D9%84%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%20%D8%A8%D9%87%D9%88%D8%B1%D8%B2%20%D8%A8%D9%87%D8%A7%D8%B1%201401.pdf

اگر من در برابر COVID-19 واکسینه شده باشم، آیا می توانم با خیال راحت از فردی که عفونت COVID-19 دارد بدون خطر مراقبت کنم؟

سازمان جهانی بهداشت (WHO) اینگونه پاسخ می دهد :

خیر. حتی اگر واکسینه شده اید، مهم است که سایر اقدامات پیشگیرانه را نیز ادامه دهید. واکسیناسیون به طور کامل از شما در برابر عفونت محافظت نمی کند و در صورت ابتلا همچنان ممکن است ویروس را به دیگران منتقل کنید.

WHO توصیه می کند که هنگام مراقبت از فردی مبتلا به عفونت COVID-19، حتی اگر واکسینه شده اید، همچنان از ماسک پزشکی استفاده کنید و اقدامات پیشگیری را دنبال کنید.

اقدامات پیشگیری در زمان مراقبت  از فرد مبتلا به کووید19:

ترجمه اقدامات در تصویر فوق:

• یکی از اعضای خانواده را به عنوان مراقب معرفی کنید. مراقب باید هیچ فاکتور خطر بالایی نداشته باشد و کمترین تماس را با افراد بیرون داشته باشد.
• یک اتاق جداگانه یا فضای ایزوله برای فرد مبتلا به عفونت COVID-19 آماده کنید.
• برای بهبود تهویه و افزایش گردش هوای تازه، پنجره(ها) را باز کنید.
• به ملاقات کنندگان اجازه ورود ندهید و سعی کنید از تماس نزدیک (کمتر از 1 متر) با فرد مبتلا به عفونت COVID-19 خودداری کنید.
• همه افراد باید هنگام ابتلا به کووید-19 از ماسک پزشکی استفاده کنند.
• دست‌ها را مرتباً با آب و صابون یا ضدعفونی‌کننده‌های الکلی تمیز کنید.
• سطوحی را که مکرراً لمس می شوند، به ویژه سطوحی که توسط فرد مبتلا به عفونت COVID-19 لمس می شود، تمیز و ضد عفونی کنید.
• از بشقاب، فنجان، ظروف غذاخوری و رختخواب جدا از فرد مبتلا به عفونت COVID-19 استفاده کنید.
• فرد مبتلا به عفونت COVID-19 باید استراحت کند، زیاد بنوشد و غذای مغذی بخورد. هر دارویی را برای شرایط مزمن ادامه دهید.
• طبق دستورالعمل برای تب یا بدن درد  ، پاراستامول یا استامینوفن مصرف کنید.
• آنتی بیوتیک ها در برابر عفونت COVID-19 موثر نیستند.
• فرد مبتلا به علائم عفونت COVID-19 را به طور منظم تحت نظر بگیرید.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم خطر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

1. مشکل در تنفس
2. درد قفسه سینه
3. گیجی
4. از دست دادن تکلم یا تحرک

در برخی افراد خطر ابتلا به COVID-19 شدیدتر وجود دارد.  عوامل خطر بالا عبارتند از:

1. سن 60 سال و بالاتر
2. فشار خون بالا
3. دیابت
4. بیماری قلبی
5. بیماری مزمن ریه
6. بیماری عروق مغزی
7. زوال عقل
8. اختلال روانی
9. بیماری مزمن کلیوی
10. سرکوب سیستم ایمنی (از جمله HIV)
11. چاقی
12. سرطان

در دوران بارداری، زنان بالای 35 سال، چاقی و بیماری مزمن نیز از عوامل خطر بالا هستند.

افرادی که  مبتلا به ویروس COVID-19 هستند و هر یک از این عوامل خطر را دارند باید توسط یک ارائه دهنده بهداشت به دقت تحت نظر باشند.

می توان از پلاس اکسی متر برای نظارت بر سطح اکسیژن استفاده کرد. که به موارد زیر در این زمینه باید توجه کرد:

1. برای افرادی که دارای فاکتورهای خطر بالا هستند، سطح اکسیژن را دو بار در روز بررسی کنید و نتایج را به یک ارائه دهنده سلامت گزارش دهید.
2. دستورالعمل های نحوه استفاده مناسب از دستگاه را دنبال کنید.
3. اگر سطح اکسیژن روی صفحه نمایش کمتر از 90٪ باشد، برای کمک با اورژانس تماس بگیرید.
4. اگر سطح اکسیژن بین 90 تا 94 درصد است برای راهنمایی بیشتر با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید.
5. برای کودکان، اگر سطح اکسیژن کمتر از 90 درصد به همراه سرفه، مشکل در تنفس، ناتوان در شیرخوردن یا نوشیدن، بی حالی یا بیهوشی، یا تشنج باشد، برای کمک با  اورژانس تماس بگیرید.

اقدامات پیشگیری فردی:

•  حداقل 1 متر از دیگران فاصله بگیرید، حتی اگر به نظر بیمار نباشند. 
• در مواقعی که فاصله گذاری فیزیکی امکان پذیر نیست یا در محیط هایی با تهویه ضعیف هستید، از ماسک مناسب استفاده کنید. 
• فضاهای باز و دارای تهویه مناسب را نسبت به فضاهای بسته انتخاب کنید. اگر در داخل خانه هستید، پنجره را باز کنید. 
• دست های خود را به طور مرتب با آب و صابون بشویید یا با ضدعفونی کننده های حاوی الکل تمیز کنید.
•  هنگام سرفه یا عطسه دهان و بینی خود را بپوشانید. 
• اگر احساس ناخوشی می کنید، در خانه بمانید و تا زمان بهبودی خود را در قرنطینه قرار دهید.

توجه : 

اگرچه واکسن‌های COVID-19 در برابر بیماری‌های جدی و مرگ بسیار مؤثر هستند، اما برخی از افراد پس از واکسینه شدن همچنان آلوده یا بیمار می‌شوند. هنوز این احتمال وجود دارد که شما به ویروس آلوده شوید و آن را به اطرافیان خود که واکسینه نشده اند منتقل کنید. پس لطفا اقدامات پیشگیری را قبل و بعد از واکسیناسیون رعایت کنید.

منبع مطالب و تصاویر از سایت سازمان جهانی بهداشت https://www.who.int/news-room/questions-and-answers/item/coronavirus-disease-covid-19-home-care-for-families-and-caregivers# 

لینک  مطالب سازمان جهانی بهداشت در زمینه اقدامات پیشگیری در زمان مراقبت از فرد مبتلا به کووید۱۹https://www.who.int/multi-media/details/home-care-for-covid-19-guide-for-family-and-caregivers

لینک سازمان جهانی بهداشت در زمینه اقدامات پیشگیری فردیhttps://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019/advice-for-public 

قبل و بعد از واکسیناسیون کرونا از چه غذاهایی پرهیز کنیم؟

مصرف فست فودها، غذاهای چرب، سنگین و پرنمک و تنقلات شور و نوشیدنی های خیلی شیرین موجب تضعیف سیستم  ایمنی شده و زمینه را برای ابتلا به بیماری ها از جمله کرونا فراهم می کند و همواره باید از مصرف بی رویه آنها اجتناب شود .

 توصیه می شود به منظور عملکرد بهتر سیستم ایمنی بدن، قبل و پس از واکسیناسیون از مصرف این گونه غذاها خودداری کنید.

از مصرف روغن های نباتی جامد و نیمه جامد، روغن ها و چربی های حیوانی به دلیل تحریک و ایجاد التهاب پرهیز نمایید.

منبع سایت وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکیhttps://behdasht.gov.ir/%% 

راهکارهای تغذیه ای برای مقابله با برخی عوارض احتمالی ناشی از واکسیناسیون کرونا

غالبأ عوارض ناشى از واکسن به طور معمول از ۱2 ساعت تا کمتر از 7 روز بعد از تزریق واکسن به طور متغیر و خفیف در بعضی افراد ممکن است رخ دهد. در موارد بسیار نادر برخى عوارض ممکن است ۱ ماه بعد از واکسیناسیون بروز یابد.

• تب

در صورت ایجاد تب:

۱ .مایعات و غذاهای آبدار به میزان فراوان نوشیده و میل شود.

2 .رژیم غذائی حاوی میوه(موز، آلو، زرد آلو، طالبی، کیوی، پرتقال)، سبزی (اسفناج، جعفری)، حبوبات، نان و غلات سبوس دار، هویج،کدو حلوایی، گوجه فرنگی و سیب زمینی برای تامین پتاسیم ناشی از تعریق زیاد در تب توصیه می شود. 

3 .مصرف منابع غذایی ویتامین های گروه B از جمله سبزی ها به ویژه برگ سبز و میوه ها، شیر و لبنیات (ماست، پنیر، دوغ ، کشک)، گوشت، دل و جگر، زرده تخم مرغ، غلات سبوس دار، حبوبات و مغزها توصیه میشود.

• بدن درد و خستگى

در صورت مواجهه با بدن درد و خستگی:

۱ .مصرف منابع غنی از امگا ۳ مانند ماهی بویژه ماهی های چرب، گردو، تخمه آفتابگردان و سایر مواد غذایی که خاصیت ضد التهابی دارند توصیه می شود.

2 .مصرف منابع غذایی منیزیم شامل سبزی های برگ سبز، تخمه کدو، غلات کامل و حبوبات، بادام زمینی، شکلات تلخ و کاکائو توصیه می شود.

۳ .مصرف ترکیبات حاوی کافئین مانند چای سیاه، چای سبز و قهوه، در حد دو فنجان در روز به رفع خستگی و دردهای منتشر بدن کمک می کند.

• ضعف و بیحالى

در صورت ضعف و بیحالی پس از واکسیناسیون:

۱ .منابع غذایی حاوی B1 ،B6 و B12 شامل غلات کامل، گوشت، تخم مرغ و شیر و لبنیات به افزایش انرژی و کاهش ضعف و بیحالی کمک می کنند. 

2 .شربت عسل با کنترل قند خون در افراد دیابتیک و بیماران سرپایی، به کنترل ضعف و بی حالی کمک میکند.

۳ .افزودن دارچین و زنجبیل و سیاهدانه به غذاها در این موارد توصیه می شود.

• تهوع و استفراغ

در صورت رخداد تهوع و استفراغ نکات زیر توصیه می شود:

۱ .تا زمانی که تهوع یا استفراغ دارید، از خوردن و آشامیدن هر ماده غذایی یا نوشیدنی پرهیز نمایید.

2 .پس از توقف استفراغ، می توانید کمی مایعات رقیق مانند آب مرغ یا گوشت، آب سیب یا ژلاتین میل کنید.

۳ .با گذشت 8 ساعت از قطع استفراغ، می توانید مصرف غذاهای جامد را شروع کنید. غذا باید بی بو، کم چرب و کم فیبر باشد: 

کمپوت سیب بدون شکر، مرغ پخته، موز، عصاره رقیق گوشت، نان تست و برشته، تخم مرغ آب پز و سفت، انواع آب میوه و سبزی، سیب زمینی، چوب شور، کراکر، برنج، غلات پخته، شربت و ماست

4 .بعد از توقف استفراغ، بزرگسالان و کودکان بالاتر از ۳ سال می توانند تکه های کوچک یخ را هر ۱0 تا 20 دقیقه مک بزنند.

5 .مصرف تکه های میوه یخ زده یا آب میوه های رقیق شده همراه با یخ می تواند در کنترل تهوع مفید باشد.

6 .تعداد وعده های غذایی را افزایش و حجم غذا در هر وعده را کاهش دهید و از مصرف غذای سنگین خودداری کنید.

7 .از قرار گرفتن در معرض بوی غذاهایی که رایحه تندی دارند اجتناب کنید. 

8 .غذاها را ترجیحا سرد یا هم دما با حرارت اتاق مصرف کنید.

۹ .از تنقلات و غذاهای خشک، نشاسته ای و پرنمک مانند چوب شور، کراکر و سیب زمینی استفاده کنید.

۱0 .از آبنبات هایی با طعم نعناع یا لیمو استفاده کنید.

• اسهال 

در مواجهه با اسهال، مصرف مواد زیر را مد نظر قرار دهید:

۱ .موز رسیده: بدلیل داشتن املاح مفید بویژه پتاسیم و فیبر پکتین که به تامین الکترولیت های از دست رفته در طول اسهال و جذب مایعات داخل روده ها کمک می کند. 

2 .برنج سفید: به راحتی در دستگاه گوارش هضم شده و به روده ها استراحت می دهد و سبب قوام دهی به مدفوع می شود.

۳ .سیب پخته/ کمپوت سیب بدون شکر: دستگاه گوارش سیب پخته را به راحتی هضم می کند. البته در صورت ابتلا به سندرم روده تحریک پذیر، کمپوت سیب بهتر است مصرف نشود.

4 .نان تست و برشته: در زمان اسهال، مصرف نان سفید بهتر از نان سبوسدار یا نان کامل یا نان قهوه ای است زیرا هضم آن در دستگاه گوارش مناسب تر است. 

5 .پوره سیب زمینی آب پز یا بخارپز و نرم شده: همراه با کمی نمک بدون افزودن روغن توصیه می شود.

6 .جوجه آب پز یا بخار پز: این نوع طبخ جوجه، قوام ملایم و مناسبی ایجاد می کند و مواد مغذی لازم در شرایط اسهال را تامین می کند.

7 .ماست پروبیوتیک: حاوی پروبیوتیک های ترمیم کننده سلول های جدار روده های آسیب دیده در طول اسهال است. 

8 .آب مرغ/ سوپ مرغ بدون چربی یا کم چربی: سوپ مرغ غذای مناسبی برای زمان اسهال است که الکترولیت ها و مواد مغذی از دست رفته در اسهال را جبران می کند.

۹ .آب: مصرف مایعات به ویژه آب در طول روز برای جبران کم آبی بدن بدلیل اسهال در این افراد توصیه می شود. 

• یبوست

در صورت رخداد یبوست مصرف مواد زیر توصیه می شود:

۱ .غلات کامل که سبوس فراوان دارند مانند نان گندم کامل، برنج قهوه ای، جودوسر و غلات پرک شده

2 .انواع حبوبات مانند عدس، انواع لوبیا، نخود و دانه سویا

۳ .مغزها مانند بادام، بادام زمینی، گردو و پسته، فندق ، مغز تخمه ها

4 .میوه ها مانند انواع توت، سیب، پرتقال و گلابی، کیوی، انجیر، انگور، انواع آلو و زردآلو

5 .انواع دانه های گیاهی نظیر تخم شربتی، خاکشیر و اسپرزه همراه با آب یا شربت کم شیرین

6 .انواع سبزی ها مانند هویج، بروکلی، نخودفرنگی، کلم برگ سفید و قرمز، گل کلم، کاهو، سبزی خوردن، اسفناج، برگ چغندر

7 .هویج یا زردک آب پز، کدوحلوایی آب پز، شلغم آب پز، به آب پز با اضافه کردن کمی عسل و زعفران ساییده

8 .خشکبار بویژه آلو بخارا، برگه آلو و انجیر خیسانده که قبل از خواب می توان دو سه عدد آن را با مقداری آب میل کرد

• بی اشتهایی

در مواجهه با بی اشتهایی، مصرف مواد زیر توصیه می شود:

۱ .میوه ها و سبزی ها با تاکید بر سیب(بصورت پالوده)، انار، پرتقال، انجیر، لیموترش، انبه و کدو حلوایی 

2 .چای لیمو زنجبیل

۳ .ادویه ها و گلپر(اضافه کردن در غذا)

4 .سمنو، جوانۀ گندم و جوانۀ نخود

5 .شیر برنج، با سیاه دانه و کمی دارچین

6 .شله زرد با خلال بادام و پسته 

7 .مغزها و خشکبار شامل فندق، گردو، پسته، بادام، توت خشک، نخود و کشمش، مویز و برگه میوه ها

8 .اضافه کردن آرد برنج، به انواع سوپ یا غذا

منبع سایت وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکیhttps://behdasht.gov.ir/%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%86%D9%85%D8%A7%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8