مقاومت ضد میکروبی و وضعیت کنونی از نظر سازمان جهانی بهداشت

هفته جهانی آگاهی AMR: پیشگیری از مقاومت ضد میکروبی با هم

هفته جهانی آگاهی از مقاومت ضد میکروبی ( AMR ) که از 18 تا 24 نوامبر (27 آبان تا 3 آذر) می باشد، سازمان جهانی بهداشت (WHO) بر اقدامات فوری مورد نیاز برای توقف مقاومت ضد میکروبی تمرکز دارد.

مقاومت ضد میکروبی  یا Antimicrobial resistance (AMR یا AR)

AMR زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها دیگر به مواد فعال یا عوامل ضد میکروبی در داروهایی که برای درمان آنها استفاده می‌شوند پاسخ نمی‌دهند. هنگامی که آنتی بیوتیک ها (که برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شوند) و سایر عوامل ضد میکروبی بی اثر می شوند، درمان عفونت ها دشوار یا غیرممکن می شود و خطر گسترش بیماری، بیماری شدید و مرگ را افزایش می دهد.

AMR تنها سالانه باعث مرگ 5 میلیون انسان در اثر عفونت های باکتریایی می شود. این امر، همراه با وضعیت ضعیف سرمایه‌گذاری تحقیق و توسعه بر روی ضد میکروبی‌های جدید، باعث شده است که WHO ،   مقاومت ضد میکروبی (AMR) را به عنوان یکی از 10 تهدید برتر بهداشت عمومی جهانی که بشریت با آن مواجه است برجسته کند.

حقایق کلیدی AMR توسط WHO

• مقاومت ضد میکروبی (AMR) یک تهدید جهانی برای سلامت و توسعه است. برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار (SDGs) نیاز به اقدام فوری چند بخشی دارد.
• WHO اعلام کرده است که AMR یکی از 10 تهدید بزرگ بهداشت عمومی جهانی است که بشریت با آن مواجه است.
• استفاده نادرست و استفاده بیش از حد از داروهای ضد میکروبی، محرک های اصلی در توسعه پاتوژن های مقاوم به دارو هستند.
• فقدان آب تمیز و بهداشتی و پیشگیری و کنترل ناکافی عفونت باعث گسترش میکروب‌ها می‌شود که برخی از آنها می‌توانند به درمان ضد میکروبی مقاوم باشند.
• هزینه AMR برای اقتصاد قابل توجه است. علاوه بر مرگ و ناتوانی، بیماری طولانی مدت منجر به اقامت طولانی‌تر در بیمارستان، نیاز به داروهای گران‌تر و چالش‌های مالی برای افراد آسیب‌دیده می‌شود.
• بدون ضد میکروبی‌های مؤثر، موفقیت پزشکی مدرن در درمان عفونت‌ها، از جمله در طی جراحی‌های بزرگ و شیمی‌درمانی سرطان، در خطر بوده و افزایش می‌یابد.

ضد میکروبی ها چی هستند؟

ضد میکروبی ها - از جمله آنتی بیوتیک ها، ضد ویروس ها، ضد قارچ ها و ضد انگلی ها - داروهایی هستند که برای پیشگیری و درمان عفونت ها در انسان، حیوانات و گیاهان استفاده می شوند.

مقاومت ضد میکروبی چی هست ؟

مقاومت ضد میکروبی (AMR) زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها در طول زمان تغییر می‌کنند و دیگر به داروها پاسخ نمی‌دهند و درمان عفونت‌ها را سخت‌تر می‌کنند و خطر گسترش بیماری، بیماری شدید و مرگ را افزایش می‌دهند. در اثر مقاومت دارویی، آنتی بیوتیک ها و سایر داروهای ضد میکروبی بی اثر می شوند و درمان عفونت ها به طور فزاینده ای دشوار یا غیرممکن می شود.

چرا مقاومت ضد میکروبی یک نگرانی جهانی است؟

ظهور و گسترش پاتوژن های مقاوم به دارو که مکانیسم های مقاومت جدیدی را به دست آورده اند و منجر به مقاومت ضد میکروبی شده است، همچنان توانایی ما را برای درمان عفونت های رایج تهدید می کند. به خصوص گسترش هشدار دهنده سریع جهانی، باکتری های مقاوم multi and pan-resistant bacteria که به عنوان "superbugs" نیز شناخته می شوند، که باعث عفونت هایی می شود که با داروهای ضد میکروبی موجود مانند آنتی بیوتیک ها قابل درمان نیستند.

آنتی‌بیوتیک‌ها به‌طور فزاینده‌ای بی‌اثر می‌شوند، زیرا مقاومت دارویی در سطح جهان گسترش می‌یابد که منجر به دشوارتر شدن درمان عفونت‌ها و مرگ می‌شود. آنتی باکتریال های جدید به فوریت مورد نیاز است - برای مثال، برای درمان عفونت های باکتریایی گرم منفی مقاوم به کارباپنم، همانطور که در لیست پاتوژن اولویت سازمان جهانی بهداشت شناسایی شده است. با این حال، اگر مردم در حال حاضر روش مصرف آنتی بیوتیک ها را تغییر ندهند [منظور مصرف خودسرانه و بدون تجویز دکتر]، این آنتی بیوتیک های جدید به سرنوشت آنتی بیوتیک های فعلی دچار می شوند و بی اثر می شوند.

چه چیزی ظهور و گسترش مقاومت ضد میکروبی را تسریع می کند؟

AMR به طور طبیعی در طول زمان و معمولاً از طریق تغییرات ژنتیکی رخ می دهد. ارگانیسم های مقاوم به ضد میکروبی در افراد، حیوانات، غذا، گیاهان و محیط زیست (در آب، خاک و هوا) یافت می شوند. آنها می توانند از فردی به فرد دیگر یا بین افراد و حیوانات، از جمله از مواد غذایی با منشاء حیوانی، سرایت کنند. محرک  اصلی مقاومت ضد میکروبی شامل استفاده نادرست و استفاده بیش از حد از داروهای ضد میکروبی است. همچنین عدم دسترسی به آب تمیز و بهداشتی  هم برای انسان و هم برای حیوانات، و نبود سیستم تخلیه فاضلاب بهداشتی؛ پیشگیری و کنترل ضعیف عفونت و بیماری در مراکز مراقبت بهداشتی و مزارع؛ دسترسی ضعیف به داروهای با کیفیت، واکسن‌ها و دستگاه‌های تشخیصی؛ عدم آگاهی و دانش؛ و عدم اجرای قانون از دیگر عوامل موثر در گسترش مقاومت ضد میکروبی می باشند.

وضعیت کنونی مقاومت دارویی در باکتری ها، ویروس ها، انگل  و قارچ

• مقاومت دارویی در باکتری ها

برای عفونت‌های باکتریایی رایج، از جمله عفونت‌های دستگاه ادراری، سپسیس، عفونت‌های مقاربتی، و برخی از اشکال اسهال، میزان بالایی از مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک‌هایی که اغلب برای درمان این عفونت‌ها استفاده می‌شوند، در سراسر جهان مشاهده شده است که نشان می‌دهد در آنتی‌بیوتیک‌های مؤثر در حال اتمام هستیم. 

به عنوان مثال، میزان مقاومت به سیپروفلوکساسین، آنتی بیوتیکی که معمولاً برای درمان عفونت‌های دستگاه ادراری استفاده می‌شود، از 8.4٪ تا 92.9٪ برای Escherichia coliand از 4.1٪ تا 79.4٪ برای کلبسیلا پنومونیه در کشورهایی که به مقاومت ضد میکروبی و مصرف جهانی گزارش می دهند متفاوت است.

کلبسیلا پنومونیه (  K. pneumoniae) باکتری رایج روده است که می تواند باعث عفونت های تهدید کننده زندگی شود. مقاومت در K. pneumoniae به آخرین راه درمان (آنتی بیوتیک های کارباپنم) در تمام مناطق جهان گسترش یافته است. K. pneumoniae عامل اصلی عفونت های بیمارستانی مانند ذات الریه، عفونت های جریان خون و عفونت در نوزادان و بیماران بخش مراقبت های ویژه است. در برخی کشورها، آنتی‌بیوتیک‌های کارباپنم در بیش از نیمی از بیمارانی که برای عفونت‌های K.pneumoniae تحت درمان قرار می‌گیرند، به دلیل مقاومت مؤثر نیستند.

مقاومت به آنتی بیوتیک های فلوروکینولون در E. coli که برای درمان عفونت های دستگاه ادراری استفاده می شود، گسترده است. در بسیاری از نقاط جهان کشورهایی وجود دارند که این روش درمانی اکنون در بیش از نیمی از بیماران بی اثر است.

کولیستین تنها آخرین راه حل برای عفونت های تهدید کننده حیات ناشی از انتروباکتریاسه های مقاوم به کارباپنم (به عنوان مثال E.coli، کلبسیلا و غیره) است. باکتری‌های مقاوم به کولیستین نیز در چندین کشور و منطقه شناسایی شده‌اند که باعث عفونت‌هایی می‌شوند که در حال حاضر درمان آنتی‌بیوتیکی مؤثری برای آنها وجود ندارد.

باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بخشی از فلور پوست ما است و همچنین یکی از علل شایع عفونت در جامعه و مراکز مراقبت بهداشتی است. احتمال مرگ افراد مبتلا به عفونت استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) 64 درصد بیشتر از افراد مبتلا به عفونت های حساس به دارو است.

مقاومت گسترده در سویه های بسیار متغیر N. gonorrhoeae مدیریت و کنترل سوزاک را به خطر انداخته است. مقاومت به سولفونامیدها، پنی سیلین ها، تتراسایکلین ها، ماکرولیدها، فلوروکینولون ها و سفالوسپورین های نسل اولیه به سرعت پدیدار شده است. در حال حاضر، در بیشتر کشورها، سفتریاکسون سفالوسپورین وسیع الطیف تزریقی (ESC) تنها تک درمانی تجربی باقیمانده برای سوزاک است.

مقاومت دارویی در مایکوباکتریوم توبرکلوزیس

سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مقاوم به آنتی بیوتیک پیشرفت در مهار اپیدمی جهانی سل را تهدید می کند. WHO تخمین می‌زند که در سال 2018، حدود نیم میلیون مورد جدید سل مقاوم به ریفامپیسین (RR-TB) در سطح جهان شناسایی شده است که اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها دارای سل مقاوم به چند دارو (MDR-TB) هستند، نوعی سل که به دو قوی ترین داروی ضد سل مقاوم است. تنها یک سوم از حدود نیم میلیون نفری که در سال 2018 به MDR/RR-TB مبتلا شدند، شناسایی و گزارش شدند. MDR-TB مستلزم دوره‌های درمانی طولانی‌تر، کمتر مؤثر و بسیار گران‌تر از دوره‌های درمانی سل غیرمقاوم است. کمتر از 60 درصد از افرادی که برای MDR/RR-TB درمان شده‌اند با موفقیت درمان می‌شوند.

در سال 2018، حدود 3.4 درصد از موارد جدید سل و 18 درصد از مواردی که قبلاً تحت درمان قرار گرفته بودند، دارای MDR-TB/RR-TB ( یعنی سل مقاوم به ریفامپیسین و سل مقاوم به چند دارو) بودند و ظهور مقاومت به داروهای جدید «آخرین راه حل» سل برای درمان سل مقاوم به دارو، یک تهدید بزرگ است.

• مقاومت دارویی در ویروس ها

مقاومت دارویی ضد ویروسی یک نگرانی فزاینده در جمعیت بیماران با نقص ایمنی است، جایی که تکثیر مداوم ویروسی و قرار گرفتن در معرض طولانی مدت دارو منجر به انتخاب سویه‌های مقاوم می‌شود. مقاومت به اکثر داروهای ضد ویروسی از جمله داروهای ضد رتروویروسی (ARV) ایجاد شده است. همه داروهای ضد رتروویروسی (ARV)،بخصوص در رده های جدیدتر، به دلیل ظهور HIV (HIVDR) مقاوم به دارو در معرض خطر غیرفعال شدن تا حدی یا کامل هستند.  

افزایش سطوح مقاومت پیامدهای اقتصادی مهمی دارد زیرا رژیم های دارویی خط دوم و سوم بسیار گران تر از داروهای خط اول هستند. برنامه مقاومت به داروهای HIV سازمان جهانی بهداشت در حال نظارت بر انتقال و ظهور مقاومت به داروهای قدیمی و جدیدتر HIV در سراسر جهان است.

• مقاومت دارویی در انگل های مالاریا

ظهور انگل های مقاوم به دارو یکی از بزرگترین تهدیدها برای کنترل مالاریا است و منجر به افزایش مرگ و میر مالاریا می شود. درمان‌های ترکیبی مبتنی بر آرتمیزینین (ACTs) خط اول درمان توصیه‌شده برای مالاریا P. falciparum بدون عارضه هستند و در اکثر کشورهای آندمیک (بومی) مالاریا استفاده می‌شوند. مقاومت جزئی به آرتمیزینین و مقاومت به تعدادی از داروهای شریک ACT در کامبوج، جمهوری دموکراتیک خلق لائوس، میانمار، تایلند و ویتنام از طریق مطالعات تایید شده است. بین سال های 2001 تا 2019 انجام شد. این امر انتخاب درمان مناسب را چالش برانگیزتر می کند و نیاز به نظارت دقیق دارد.

در منطقه مدیترانه شرقی WHO [ایران جزو همین منطقه است]، مقاومت P. falciparum به سولفادوکسین- پیریمتامین منجر به شکست آرتسونات- سولفادوکسین- پیریمتامین در برخی کشورها شد که نیاز به تغییر به ACT دیگری را ایجاب کرد.

در آفریقا، اخیراً شواهدی منتشر شده است که نشان دهنده ظهور جهش های مرتبط با مقاومت جزئی آرتمیزینین در رواندا است. تاکنون، ACT هایی که آزمایش شده اند بسیار کارآمد هستند. با این حال، گسترش بیشتر مقاومت به آرتمیزینین و داروهای شریک ACT می تواند یک چالش بزرگ بهداشت عمومی باشد و دستاوردهای مهم در کنترل مالاریا را به خطر بیندازد.

• مقاومت دارویی در قارچ ها

شیوع عفونت‌های قارچی مقاوم به دارو در حال افزایش است و وضعیت درمان دشوار را تشدید می‌کند. بسیاری از عفونت های قارچی دارای مشکلات قابل درمان از جمله سمیت به ویژه برای بیماران مبتلا به سایر عفونت های زمینه ای (مانند HIV) هستند. کاندیدا اوریس مقاوم به دارو، یکی از شایع‌ترین عفونت‌های قارچی مهاجم، در حال حاضر با افزایش مقاومت گزارش شده به فلوکونازول، آمفوتریسین B و وریکونازول و همچنین مقاومت در برابر کاسپوفونژین در حال ظهور گسترده است.

این امر منجر به دشوارتر شدن درمان عفونت‌های قارچی، شکست‌های درمانی، اقامت طولانی‌تر در بیمارستان و گزینه‌های درمانی بسیار گران‌تر می‌شود. WHO در حال بررسی جامع عفونت‌های قارچی در سطح جهانی است و فهرستی از پاتوژن‌های قارچی با اهمیت بهداشت عمومی را همراه با تجزیه و تحلیل خط لوله توسعه ضد قارچی منتشر خواهد کرد.

منبع مطالب 

سایت سازمان جهانی بهداشت

https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/antimicrobial-resistance

https://www.who.int/news/item/17-11-2023-world-amr-awareness-week--preventing-antimicrobial-resistance-together

هر ساعت بیش از 1000 نفر بر اثر سکته مغزی و حمله قلبی جان خود را از دست می دهند

 بیشتر این مرگ‌ها ناشی از فشار خون بالا است و می‌توان از بسیاری از آنها پیشگیری کرد.

اولین گزارش WHO درجزئیات تأثیر مخرب فشار خون بالا و راه های جلوگیری از آن 

19 سپتامبر 2023      

سازمان جهانی بهداشت (WHO) اولین گزارش خود را در مورد تأثیر مخرب فشار خون بالا در جهان به همراه توصیه هایی در مورد راه های پیروزی در رقابت با این قاتل خاموش منتشر کرد. این گزارش نشان می دهد که از هر 5 نفر مبتلا به فشار خون، 4 نفر به اندازه کافی درمان نمی شوند، اما اگر کشورها بتوانند پوشش خود را افزایش دهند، می توان از 76 میلیون مرگ بین سال های 2023 تا 2050 جلوگیری کرد.

فشار خون از هر 3 بزرگسال در سراسر جهان 1 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری شایع و کشنده منجر به سکته مغزی، حمله قلبی، نارسایی قلبی، آسیب کلیه و بسیاری از مشکلات سلامتی دیگر می شود.

تعداد افراد مبتلا به فشار خون (فشار خون 90/140 میلی‌متر جیوه یا بالاتر یا مصرف کنندگان داروهای فشار خون بالا) بین سال‌های 1990 تا 2019 دو برابر شد و از 650 میلیون به 1.3 میلیارد نفر رسید. تقریباً نیمی از افراد مبتلا به فشار خون در سراسر جهان در حال حاضر از وضعیت خود بی اطلاع هستند. بیش از سه چهارم بزرگسالان مبتلا به فشار خون بالا در کشورهای کم درآمد و متوسط زندگی می کنند.

سن بالاتر و ژنتیک می تواند خطر ابتلا به فشار خون بالا را افزایش دهد، اما عوامل خطر قابل اصلاح مانند خوردن رژیم غذایی پر نمک، عدم تحرک بدنی و نوشیدن بیش از حد الکل نیز می تواند خطر ابتلا به فشار خون را افزایش دهد.

تغییرات سبک زندگی مانند داشتن یک رژیم غذایی سالم، ترک سیگار و تحرک بیشتر می تواند به کاهش فشار خون کمک کند. برخی از افراد ممکن است به داروهایی نیاز داشته باشند که بتواند فشار خون بالا را به طور موثر کنترل کرده و از عوارض مرتبط جلوگیری کند.

پیشگیری، تشخیص زودهنگام و مدیریت موثر فشار خون بالا از جمله مقرون‌به‌صرفه‌ترین مداخلات در مراقبت‌های بهداشتی است و باید توسط کشورها به عنوان بخشی از بسته ملی مزایای سلامت ارائه شده در سطح مراقبت‌های اولیه اولویت‌بندی شود. مزایای اقتصادی برنامه های بهبود یافته درمان فشار خون بیش از هزینه های آن حدود 18 به 1 است.

فشار خون بالا را می توان به طور موثر با رژیم های دارویی ساده و کم هزینه کنترل کرد، اما از هر پنج نفر مبتلا به فشار خون فقط یک نفر آن را کنترل کرده است. دکتر تدروس آدهانوم گبریسوس، مدیر کل WHO گفت. «برنامه‌های کنترل فشار خون نادیده گرفته شده، اولویت‌بندی نشده و بودجه بسیار کم است. تقویت کنترل فشار خون باید بخشی از سفر هر کشور به سمت پوشش همگانی سلامت، مبتنی بر سیستم‌های بهداشتی با عملکرد خوب، عادلانه و انعطاف‌پذیر باشد که بر پایه مراقبت‌های اولیه بهداشتی بنا شده است.»

این گزارش در طول هفتاد و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد ارائه می شود که به پیشرفت اهداف توسعه پایدار از جمله اهداف بهداشتی در زمینه آمادگی و واکنش به بیماری همه گیر، پایان دادن به سل و دستیابی به پوشش همگانی سلامت می پردازد. پیشگیری و کنترل بهتر فشار خون بالا برای پیشرفت در همه این موارد ضروری است.

افزایش تعداد بیمارانی که به طور موثر برای فشار خون بالا درمان می شوند تا سطوح مشاهده شده در کشورهای با عملکرد بالا می تواند از 76 میلیون مرگ، 120 میلیون سکته، 79 میلیون حمله قلبی و 17 میلیون مورد نارسایی قلبی از هم اکنون تا سال 2050 جلوگیری کند.

مایکل آر. بلومبرگ، سفیر جهانی بیماری‌های غیرواگیر و آسیب‌های سازمان جهانی بهداشت، گفت: «اکثر حملات قلبی و سکته مغزی در جهان امروز با داروهای مقرون‌به‌صرفه، ایمن، در دسترس و سایر مداخلات مانند کاهش سدیم قابل پیشگیری هستند. "درمان فشار خون بالا از طریق مراقبت های بهداشتی اولیه جان انسان ها را نجات می دهد، در حالی که میلیاردها دلار در سال صرفه جویی می کند."

فشار خون را می توان به راحتی با داروهای عمومی ایمن، در دسترس و کم هزینه با استفاده از برنامه هایی مانند HEARTS درمان کرد. بسته فنی WHO HEARTS برای مدیریت بیماری های قلبی عروقی در مراقبت های بهداشتی اولیه و راهنمای درمان دارویی فشار خون در بزرگسالان گام های اثبات شده و عملی را برای ارائه مراقبت های موثر فشار خون در محیط های مراقبت های بهداشتی اولیه ارائه می دهد.

مدیریت موثر فشار خون در سطح جامعه و کشور را می توان در کشورهایی با هر سطح درآمدی به دست آورد. بیش از 40 کشور با درآمد کم و متوسط، از جمله بنگلادش، کوبا، هند و سریلانکا، مراقبت های فشار خون خود را با بسته HEARTS تقویت کرده اند و بیش از 17 میلیون نفر را در برنامه های درمانی ثبت نام کرده اند. کشورهایی مانند کانادا و کره جنوبی برنامه های ملی جامع درمان فشار خون را ارائه کردند و هر دو کشور از مرز 50 درصد برای کنترل فشار خون در بزرگسالان مبتلا به فشار خون بالا فراتر رفتند. برنامه‌های پایدار و سیستماتیک ملی کنترل فشار خون می‌توانند موفق شوند و سطح بالای کنترل فشار خون منجر به سکته‌های مغزی و حملات قلبی کمتر و زندگی طولانی‌تر و سالم‌تر می‌شود.

این گزارش بر اهمیت اجرای مراقبت های موثر فشار خون توصیه شده توسط WHO برای نجات جان افراد تاکید می کند که شامل پنج جزء زیر است:

1. پروتکل: پروتکل‌های درمانی عملی دوز و دارو با مراحل عملی خاص برای مدیریت فشار خون کنترل‌نشده می‌تواند مراقبت را ساده‌تر کرده و پایبندی را بهبود بخشد.
2. تامین دارو و تجهیزات: دسترسی منظم و بدون وقفه به داروهای مقرون به صرفه برای درمان موثر فشار خون ضروری است. در حال حاضر، قیمت داروهای ضروری ضد فشار خون بین کشورها بیش از ده برابر متفاوت است.
3. مراقبت مبتنی بر تیم: زمانی که یک تیم برای تنظیم و تشدید رژیم‌های دارویی فشار خون بر اساس دستورات و پروتکل‌های پزشک همکاری می‌کند، نتایج بیمار بهبود می‌یابد.
4. خدمات بیمار محور: برای کاهش موانع مراقبت از طریق ارائه رژیم های دارویی آسان، داروهای رایگان و ویزیت های پیگیری نزدیک به خانه، و در دسترس قرار دادن نظارت بر فشار خون.
5. سیستم‌های اطلاعاتی: سیستم‌های اطلاعاتی ساده و متمرکز بر کاربر، ثبت سریع داده‌های ضروری در سطح بیمار را تسهیل می‌کنند، بار ورود داده‌های کارکنان مراقبت‌های بهداشتی را کاهش می‌دهند و همزمان با حفظ یا بهبود کیفیت مراقبت، از افزایش سریع مقیاس پشتیبانی می‌کنند.

هر ساعت بیش از 1000 نفر بر اثر سکته مغزی و حمله قلبی جان خود را از دست می دهند. دکتر تام فریدن، رئیس و مدیر عامل شرکت Resolve to Save Lives، گفت: بیشتر این مرگ‌ها ناشی از فشار خون بالا است و می‌توان از بسیاری از آنها پیشگیری کرد. "مراقبت خوب فشار خون بالا مقرون به صرفه است، در دسترس است و مراقبت های بهداشتی اولیه را تقویت می کند. چالش در حال حاضر این است که از "در دسترس" به " دسترسی داشتن" بروید. این مستلزم تعهد دولت‌های سراسر جهان است.»

منبع مطالب و تصاویر سایت سازمان جهانی بهداشت و  در اینجا می توانید ببینید.

https://www.who.int/news/item/19-09-2023-first-who-report-details-devastating-impact-of-hypertension-and-ways-to-stop-it

https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/hypertension

https://www.who.int/news/item/25-08-2021-more-than-700-million-people-with-untreated-hypertension

آپلود عکس های این مطلب از اینجا بود.

دستورالعمل جدید سازمان جهانی بهداشت در مورد مصرف چربی

سازمان جهانی بهداشت (WHO) دستورالعمل خود را در مورد چربی کل، چربی اشباع شده و ترانس و کربوهیدرات ها بر اساس آخرین شواهد علمی به روز کرده است.

سه دستورالعمل جدید، دریافت اسیدهای چرب اشباع و اسیدهای چرب ترانس برای بزرگسالان و کودکان، دریافت کل چربی برای جلوگیری از افزایش وزن ناسالم در بزرگسالان و کودکان و دریافت کربوهیدرات برای بزرگسالان و کودکان، حاوی توصیه هایی است که هدف آنها کاهش خطر افزایش وزن ناسالم و بیماری های غیرواگیر مرتبط با رژیم غذایی، مانند دیابت نوع 2، بیماری های قلبی عروقی و انواع خاصی از سرطان است.

چراکه  افزایش نرخ اضافه وزن و چاقی تهدیدی برای سلامت میلیاردها نفر در سراسر جهان است.  در سال 2016، بیش از 1.9 میلیارد بزرگسال 18 ساله و بالاتر دارای اضافه وزن بودند که از این تعداد بیش از 600 میلیون نفر چاق بودند. در سال 2020، بیش از 38 میلیون کودک زیر 5 سال اضافه وزن داشتند که از سال 2000 نزدیک به 6 میلیون افزایش داشته است . شاخص توده بدنی بالا (BMI) مسئول حدود 4 میلیون مرگ در سال 2015 بود ، با افزایش بیشتر BMI در محدوده اضافه وزن و چاقی که منجر به خطر بیشتر مرگ و میر شد . چاقی همچنین یک عامل خطر برای بسیاری از بیماری های غیرواگیر (NCDs) از جمله بیماری های قلبی عروقی (CVDs)، دیابت نوع 2 و انواع خاصی از سرطان است. بیماری های غیرواگیر عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان هستند و مسئول حدود 41 میلیون (71 درصد) از 55 میلیون مرگ در سال 2019 بوده اند . چاقی و برخی بیماری‌های غیرواگیر نیز احتمال ابتلا به بیماری شدید ناشی از عفونت COVID-19 را افزایش می‌دهند .

در میان سایر عوامل سبک زندگی و رژیم غذایی، توزیع درشت مغذی های رژیم غذایی (یعنی درصد کربوهیدرات ها، پروتئین ها و چربی ها) به عنوان یکی از عوامل احتمالی در ایجاد اضافه وزن و چاقی مورد بررسی قرار گرفته است. چربی و اسیدهای چرب رژیم غذایی در فیزیولوژی انسان مهم هستند، اما در بین درشت مغذی‌ها نیز دارای بیشترین انرژی هستند.  نقش چربی رژیم غذایی در ایجاد اضافه وزن و چاقی همچنان مورد بحث است.

WHO با راهنمایی خود در مورد چربی رژیم غذایی اشاره می کند که هم کمیت و هم کیفیت برای سلامتی مهم هستند. WHO تأیید می کند که بزرگسالان باید مصرف کل چربی را به 30٪ از کل انرژی دریافتی یا کمتر محدود کنند. چربی مصرف شده توسط افراد 2 سال و بالاتر باید عمدتاً اسیدهای چرب غیراشباع باشد.

اسیدهای چرب اشباع و ترانس در رژیم غذایی را می توان با سایر مواد مغذی مانند اسیدهای چرب غیراشباع از منابع گیاهی، یا کربوهیدرات های موجود در غذاهای حاوی فیبر غذایی طبیعی، مانند غلات کامل، سبزیجات، میوه ها و حبوبات جایگزین کرد.

اسیدهای چرب اشباع شده را می‌توان در گوشت‌های چرب، غذاهای لبنی، و چربی‌ها و روغن‌های جامد مانند کره،  روغن نخل و روغن نارگیل و اسیدهای چرب ترانس در غذاهای پخته و سرخ‌شده، تنقلات از پیش بسته‌بندی شده و گوشت و غذاهای لبنی از حیوانات نشخوارکننده مانند گاو یا گوسفند و ... یافت.

 WHO توصیه جدیدی ارائه می دهد که مصرف کربوهیدرات برای همه افراد 2 ساله و بالاتر باید عمدتاً از غلات کامل، سبزیجات، میوه ها و حبوبات باشد. WHO توصیه می کند که بزرگسالان حداقل 400 گرم سبزیجات و میوه ها و 25 گرم فیبر غذایی طبیعی مصرف کنند.

در اولین راهنمایی برای کودکان و نوجوانان WHO مصرف سبزیجات و میوه های زیر را پیشنهاد می کند:

میوه و سبزی

• 2 تا 5 سال، حداقل 250 گرم در روز
• 6 تا 9 سال، حداقل 350 گرم در روز
• 10 سال یا بیشتر، حداقل 400 گرم در روز

و دریافت فیبرهای غذایی طبیعی زیر:

• 2 تا 5 سال، حداقل 15 گرم در روز
• 6 تا 9 سال، حداقل 21 گرم در روز
• 10 سال یا بیشتر، حداقل 25 گرم در روز.

شواهد

شواهد از یک مرور سیستماتیک از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs) انجام‌شده در بزرگسالان بدون رژیم نشان داد که کاهش مصرف چربی کل منجر به کاهش وزن بدن، شاخص توده بدنی (BMI)، دور کمر و درصد چربی بدن می‌شود (شواهد با قطعیت بالا در کل ). نتایج تحلیل‌های زیرگروهی و متا رگرسیون نشان می‌دهد که کاهش بیشتر در مصرف کل چربی با تفاوت‌های بیشتر در وزن بدن همراه است و آن‌هایی که کمتر از 30 درصد کل انرژی دریافتی را به عنوان چربی مصرف می‌کنند، نسبت به افرادی که 30 درصد یا بیشتر مصرف می‌کنند، چربی بدن کمتری دارند.

 BMI تقریباً در هر کشوری در حال افزایش است، اما نرخ اضافه وزن و چاقی در کشورهای با درآمد پایین و متوسط با بیشترین سرعت در حال رشد است ( مکان هایی که سوءتغذیه نیز هنوز به طور گسترده ای رایج است ) بنابراین بارسوء تغذیه باعث رشد دو برابری می شود. همزمان با این افزایش در افزایش وزن ناسالم، انتقال به رژیم‌های غذایی با چربی، نمک و قند بیشتر است (یعنی «انتقال تغذیه»)، که افزایش در مصرف کل چربی (عمدتاً از طریق افزایش مصرف چربی حیوانی و روغن های گیاهی) به عنوان یک عامل بالقوه توصیف شده است.

چربی های مصرف شده توسط انسان عموماً به شکل تری گلیسیرید هستند که شامل سه اسید چرب متصل به یک مولکول گلیسرول هستند. درصد چربی در رژیم غذایی را می توان به عنوان «چربی کل» نام برد و مجموع تمام چربی های رژیم غذایی است که شامل اسیدهای چرب تک غیراشباع و چند غیراشباع، اسیدهای چرب اشباع شده و اسیدهای چرب ترانس (بدون تمایز بین انواع مختلف چربی در شرایط هر گونه اثرات بهداشتی مرتبط). 

منابع رایج چربی در رژیم غذایی انسان، گوشت، ماهی، محصولات لبنی، روغن ها و چربی های گیاهی و حیوانی، آجیل و دانه ها و غذاهای بسیار فرآوری شده است. چربی ها و اسیدهای چرب علاوه بر اینکه منبع مهم انرژی در رژیم غذایی هستند، نقش های مختلفی در فیزیولوژی انسان دارند. به عنوان حامل ویتامین های محلول در چربی A، D، E و K عمل می کنند و از جذب آنها در روده حمایت می کنند. اسیدهای چرب نیز جزء ساختاری جدایی ناپذیر غشای سلولی هستند و بسته به ماهیت اسیدهای چرب منفرد موجود در آن، می توانند عملکرد غشاء را متفاوت تحت تأثیر قرار دهند. بسیاری از اسیدهای چرب دارای خواص هورمونی یا التهابی هستند و ممکن است در فرآیندهای فیزیولوژیکی متنوعی مانند عملکرد سیستم ایمنی، بهبود زخم و تنظیم بیان ژن نقش داشته باشند. برخی از اسیدهای چرب برای رشد و توسعه سیستم عصبی در رحم و در طول ماه های اول زندگی مهم هستند و برخی دیگر ممکن است بر خطر ابتلا به بیماری های غیر واگیر خاص در آینده تأثیر بگذارند.

اگرچه چربی‌های رژیم غذایی برای عملکرد طبیعی فیزیولوژیکی ضروری هستند، اما بیشترین انرژی را در بین درشت مغذی‌ها دارند و 9 کیلو کالری (37.7 کیلوژول) انرژی در هر گرم را تامین می‌کنند. از آنجایی که غذاهای غنی از چربی بسیار خوش طعم هستند، ممکن است تأثیر ضعیف تری بر سیری کوتاه مدت نسبت به غذاهایی با محتوای چربی کم یا بدون چربی داشته باشند، به ویژه آنهایی که حاوی مقادیر بیشتری پروتئین یا فیبر غذایی هستند، اگرچه شواهدی وجود دارد که نشان می دهد چربی رژیم غذایی ممکن است به ترویج سیری طولانی مدت کمک کند. مصرف چربی بیشتر می تواند منجر به افزایش کل انرژی دریافتی  شود، که به نوبه خود ممکن است منجر به عدم تعادل انرژی و افزایش وزن ناسالم شود .

با وجود توصیه های طولانی مدت رژیم غذایی برای محدود کردن مصرف کل چربی به دلیل نقش بالقوه آن در خطر ابتلا به بیماری های غیرواگیر و همچنین اضافه وزن و چاقی، مصرف چربی در بسیاری از نقاط جهان بالاست .

اکنون توصیه های WHO در این راستا :

1. برای کاهش خطر افزایش وزن ناسالم، WHO پیشنهاد می کند که بزرگسالان مصرف کل چربی را به 30 درصد کل انرژی دریافتی یا کمتر محدود کنند (توصیه مشروط).

2. چربی مصرفی باید عمدتاً اسیدهای چرب غیراشباع باشد، که بیش از 10٪ از کل انرژی دریافتی از اسیدهای چرب اشباع و بیش از 1٪ از کل انرژی دریافتی از اسیدهای چرب ترانس تامین نمی شود (توصیه اکید).

دلیل توصیه ی اول ( بزرگسالان مصرف کل چربی را به 30 درصد کل انرژی دریافتی یا کمتر محدود کنند)

▶ شواهد همچنین نشان می‌دهند که هر چه تفاوت در مصرف چربی بین کسانی که مصرف چربی را کاهش می‌دهند و کسانی که این کار را انجام نمی‌دهند بیشتر باشد، تفاوت در وزن بدن (یعنی رابطه دوز-پاسخ)، صرف‌نظر از سطح نهایی دریافت کل چربی به‌دست‌آمده، بیشتر می‌شود. به طور کلی، شواهد نشان می دهد که مصرف کمتر چربی پتانسیل کمک به کاهش خطر افزایش وزن ناسالم را دارد.

▶ آستانه 30 درصد انتخاب شد زیرا اکثر کارآزمایی‌های موجود در آنالیزها دریافت کل چربی 30 درصد یا بیشتر را در ابتدا گزارش کردند (محدوده: 29 تا 43 درصد کل انرژی دریافتی) و اکثر مطالعات دریافتی 30 درصد یا کمتر را به دست آوردند. در بازوهای مداخله (محدوده: 14 35٪ از کل انرژی دریافتی). هنگامی که مستقیماً از طریق تجزیه و تحلیل زیرگروه مقایسه شد، در کارآزمایی‌هایی که در آن‌ها مصرف کل چربی به سطح نهایی کمتر از 30 درصد کل انرژی دریافتی در گروه‌های مداخله کاهش یافت، تفاوت بیشتری در وزن بدن نسبت به کارآزمایی‌هایی که مصرف کل چربی به کاهش یافت. سطح نهایی که 30 درصد کل انرژی دریافتی یا بیشتر در بازوهای مداخله بود. علاوه بر این، رابطه دوز-پاسخ مشاهده‌شده نشان‌دهنده اثر تجمعی مصرف چربی کمتر در طیف مصرف‌های پایه، با کاهش بیشتر در مصرف چربی و در نتیجه تفاوت بیشتر در وزن بدن است. بنابراین، اگر چه تاثیری بر وزن بدن با کاهش مصرف کل چربی بدون در نظر گرفتن سطح دریافت کل چربی به دست آمده پیش بینی می شود، بیشترین اثر ممکن است با کاهش تا 30 درصد کل انرژی دریافتی یا کمتر حاصل شود.

▶ این توصیه مشروط ارزیابی شد زیرا برخی از افرادی که مصرف چربی خود را کاهش می‌دهند ممکن است مقداری از انرژی حاصل از چربی رژیم غذایی را با انرژی ناشی از غذاهایی که از منظر کیفیت رژیم غذایی نامطلوب هستند (مانند قندهای آزاد) جایگزین کنند و سود خالص را کاهش دهند. بنابراین مهم است که این توصیه را در چارچوب سایر توصیه‌های غذایی WHO، از جمله توصیه‌های مربوط به قندهای آزاد و کربوهیدرات‌ها در نظر بگیریم، که مورد آخر راهنمایی‌هایی را در مورد کیفیت کربوهیدرات ارائه می‌کند. 

نکاتی برای توصیه اول

▶ این توصیه برای افراد 20 سال یا بیشتر است.

▶ آستانه 30 درصد در این توصیه نباید به عنوان مقدار بالای دریافتی تفسیر شود که باید با افزایش مصرف چربی در میان افرادی که از نظر تغذیه ای کل چربی دریافتی کافی دارند و در حال حاضر کمتر از 30 درصد کل انرژی دریافتی هستند، به دست آید.

▶ ارزیابی شواهد نشان می‌دهد که اثر مشاهده‌شده کاهش مصرف کل چربی بر اندازه‌گیری‌های چربی بدن، حداقل تا حدی، بیشترتوسط رفتارهای غذایی که بر تعادل انرژی تأثیر می‌گذارد، واسطه می‌شود.

در آزمایش‌ها، کسانی که کل چربی دریافتی خود را کاهش دادند، کل انرژی دریافتی خود را نیز کاهش دادند (حتی اگر در طراحی آزمایشی چنین چیزی در نظر گرفته نشده بود)، و این منجر به کاهش وزن شد. این یافته نشان می دهد که ممکن است افرادی که به طور معمول مقادیر بیشتری از چربی کل مصرف می کنند، تمایل بیشتری به مصرف انرژی بیشتر از میزان مورد نیاز داشته باشند که در نتیجه انرژی دریافتی بیش از حد و متعاقب آن افزایش وزن ایجاد می شود. با این حال، افرادی که می توانند تعادل انرژی را حفظ کنند (یا از مصرف بیش از حد انرژی جلوگیری کنند) در مصرف چربی بالاتر، ممکن است بتوانند چربی کل را در سطوحی بیش از 30 درصد کل انرژی دریافتی بدون افزایش خطر افزایش وزن ناسالم مصرف کنند.

▶ دامنه این دستورالعمل محدود به توسعه توصیه هایی برای پیشگیری از افزایش وزن ناسالم بود، نه برای مدیریت اضافه وزن یا چاقی موجود. بنابراین، مطالعات انجام شده با شرکت‌کنندگان دارای اضافه وزن که به طور فعال کاهش وزن را دنبال می‌کردند (یعنی «مطالعات کاهش وزن») در مرور سیستماتیک مورد استفاده برای اطلاع‌رسانی به توصیه‌ها گنجانده نشد. بنابراین ممکن است این توصیه در مورد افرادی که به طور فعال از طریق اصلاح رژیم غذایی به دنبال کاهش وزن هستند، اعمال نشود، اگرچه شواهد فعلی نشان می دهد که رژیم های غذایی با چربی کمتر و کالری محدود ممکن است یکی از چندین استراتژی موثر و کوتاه مدت برای کاهش وزن اضافی بدن باشد.

▶ این توصیه نباید به این معنا تفسیر شود که چربی کل تنها عامل خطر برای افزایش وزن ناسالم است و کاهش مصرف کل چربی به تنهایی برای جلوگیری از افزایش وزن ناسالم کافی است. علت افزایش وزن ناسالم پیچیده است و می تواند ورودی های مختلفی را شامل شود. بنابراین، این توصیه باید در چارچوب سایر دستورالعمل‌های مرتبط WHO، از جمله در مورد مصرف قندهای آزاد ، کربوهیدرات‌ها ، شیرین‌کننده‌های غیر قندی ، انرژی مورد نیاز و فعالیت بدنی در نظر گرفته شود.

▶ چربی رژیم غذایی، از جمله اسیدهای چرب ضروری (که توسط بدن انسان قابل سنتز نیست)، برای عملکرد فیزیولوژیکی مناسب ضروری است. برای اطمینان از دریافت کافی انرژی و اسیدهای چرب ضروری، و برای تسهیل جذب ویتامین های محلول در چربی، کل چربی دریافتی در بیشتر بزرگسالان باید حداقل 15 تا 20 درصد کل انرژی دریافتی باشد .

▶ تصمیم برای اجرای این توصیه باید در چارچوب دستیابی یا حفظ کفایت تغذیه ای و اجتناب از دریافت انرژی اضافی اتخاذ شود. در جمعیت هایی که سوءتغذیه رایج نیست، توصیه به طور کلی می تواند در صورت نیاز با خیال راحت اجرا شود، مشروط بر اینکه نیازهای انرژی فردی برآورده شود و باید به افزایش نیازهای انرژی در زنان باردار و شیرده و جمعیت هایی که شیوع سوء تغذیه در آنها نگران کننده است و مصرف کل چربی در آنها کم است، توجه کرد. در چنین شرایطی، حفظ یا حتی افزایش مصرف کل چربی افراد (در راستای راهنمایی در مورد کیفیت چربی در توصیه دوم) ممکن است برای دستیابی به دریافت انرژی کافی و همچنین حفظ یا بهبود رژیم غذایی کلی مهم باشد.

دلیل توصیه دوم (چربی مصرفی باید عمدتاً اسیدهای چرب غیراشباع باشد)

▶ این توصیه برگرفته از توصیه های موجود در دستورالعمل WHO، مصرف اسیدهای چرب اشباع و اسیدهای چرب ترانس برای بزرگسالان و کودکان است که بر اساس اثرات این مواد مغذی بر مرگ و میر و پیامدهای بیماری های قلبی عروق ی ( CVD)  است.

نکاتی برای توصیه دوم

▶ این توصیه برای همه افراد 2 سال و بالاتر مرتبط است.

▶ این توصیه، همراه با توصیه اول، تصدیق می کند که هم کمیت و هم کیفیت چربی مصرفی برای سلامتی و سلامت تغذیه مهم است.

▶ نکات بیشتری را می توان در دستورالعمل WHO، مصرف اسیدهای چرب اشباع و اسیدهای چرب ترانس برای بزرگسالان و کودکان یافت.

BMI       body mass index شاخص توده بدنی

CVDs    cardiovascular diseases بیماری های قلبی عروقی

FAO     Food and Agriculture Organization of the United Nations سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد

NCD   noncommunicable disease بیماری غیرواگیر

WHO   World Health Organization  سازمان جهانی بهداشت

RCT randomized controlled trial کارآزمایی تصادفی کنترل شده

منبع مطالب و تصاویر از سایت سازمان جهانی بهداشت، می توانید از اینجا  و اینجا کلیک کنید.

https://www.who.int/news/item/17-07-2023-who-updates-guidelines-on-fats-and-carbohydrates

https://www.who.int/publications/i/item/9789240073654

https://www.who.int/publications/i/item/9789240073593

https://www.who.int/publications-detail-redirect/9789240073630

آیا نوشیدن الکل به کاهش استرس افراد کمک می کند؟

پاسخ سازمان جهانی بهداشت  به سوالات متداول در مورد الکل

• آیا نوشیدن مقداری الکل برای سلامتی مفید هست؟

خیر، هیچ مدرکی دال بر این باور رایج وجود ندارد که نوشیدن الکل در مقادیر متوسط می‌تواند با کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، دیابت، سکته مغزی یا سایر بیماری‌ها به زندگی طولانی‌تر کمک کند. اجماع علمی بر این است که هر سطحی از مصرف الکل، صرف نظر از مقدار آن، خطرات سلامتی را افزایش می دهد. 

بررسی‌های جامع و منظم شواهد به این نتیجه رسیدند که هیچ سطحی از الکل برای نوشیدن بی‌خطر نیست. هیچ اثر محافظتی شناخته شده ای برای سلامتی ناشی از مصرف الکل وجود ندارد، حتی در سطوح پایین.

• آیا مصرف روزانه یک لیوان شراب قرمز برای قلب  مفید است؟

نوشیدن حتی مقدار کمی شراب قرمز - درست مانند آبجو، مشروبات الکلی یا هر چیز دیگری حاوی الکل - خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را همراه با بیش از 200 بیماری و انواع آسیب های دیگر افزایش می دهد.  ادعاهایی که به طور گسترده منتشر شده است مبنی بر اینکه نوشیدن یک لیوان شراب قرمز در روز می تواند از بیماری های قلبی عروقی محافظت کند، اشتباه است و توجه را از مضرات فراوان مصرف الکل منحرف می کند.

• توصیه سازمان جهانی بهداشت به نوشیدن الکل چیست؟

سازمان جهانی بهداشت خاطرنشان می کند که وضعیت ایده آل برای سلامتی، عدم مصرف الکل است. هر گونه مصرف الکل با خطراتی مانند خطر وابستگی به الکل، سرطان سینه (رابطه خطی در زنان) یا آسیب همراه است.

• اگر الکل  بسیار مضر است، پس چرا تقریباً همه آن را می نوشند؟

اینکه تقریباً همه مشروب می نوشند یک افسانه است که توسط بازاریابی صنعت سنگین الکل در سراسر جهان پشتیبانی می شود. این بازاریابی باعث می شود الکل - یک ماده روانگردان با خواص سرطان زا و ایجاد وابستگی - به عنوان بخشی از جشن ها و معاشرت ها، اگر نگوییم ضروری،اما عادی به نظر برسد. با این حال، بیش از نیمی از جمعیت جهان مشروبات الکلی مصرف نمی کنند، به طوری که 57٪ از بزرگسالان در سراسر جهان در سال 2016 از این عمل خودداری کردند . برای بسیاری از مردم در سراسر جهان، نوشیدن الکل به سادگی بخشی از فرهنگ آنها نیست. آنها طیف متنوعی از مردم هستند، اما اغلب در رسانه ها نشان داده نمی شوند. 

پس این تصور غلط رایجی است که مصرف الکل بخشی اجتناب‌ناپذیر از زندگی است و همه مصرف می کنند.

• آیا نوشیدن الکل به کاهش استرس افراد کمک می کند؟

الکل  هیچ کاری برای از بین بردن منبع استرس انجام نمی‌دهد و  به جای کاهش استرس، نوشیدن الکل می تواند آسیب های روانی و فیزیولوژیکی ایجاد کند و اثرات استرس را تشدید کند. حتی مصرف کم الکل نیز خطر ابتلا به اختلالات روانی و همچنین اختلالات شناختی، زوال عقل و وابستگی به الکل را افزایش می دهد. اگر افراد مصرف الکل خود را کاهش دهند، اغلب می توانند به علائم افسردگی، اضطراب و بی خوابی کمک کنند.

• آیا می توان مصرف ایمن در مشروبات الکلی داشت؟

خطرات برای سلامتی از اولین قطره هر نوشیدنی الکلی شروع می شود، بنابراین مصرف ایمن آن امکان پذیر نیست – صرف نظر از اینکه مصرف کننده چقدر مسئولانه رفتار می کند.

• آیا مصرف الکل برای اقتصاد خوب است؟

برخی تصور می کنند که بر توسعه اقتصادی تأثیر مثبت می گذارد اما درحقیقت کاهش مصرف الکل به طور مستقیم و غیرمستقیم به توسعه اقتصادی کمک می کند.

• چرا گفته می شود زنان باید کمتر از مردان الکل مصرف کنند؟

به طور کلی برای هر دو هم زنان و هم مردان مصرف الکل مضر می باشد و از طرفی مصرف الکل برای زنان مضرتر هم هست. زیرا درصد  آب در بدن یک زن نسبت به بدن یک مرد کمتر است و این به این معنی است که الکل سریعتر به غلظت بالاتر و در نتیجه سمیت قابل توجهی می رسد. علاوه بر این، آنزیمی که الکل را تجزیه می‌کند در مقادیر کمتری در بدن زن تولید می‌شود در نتیجه، خطر سیروز کبدی، بیماری قلبی و آسیب عصبی در زنان بیشتر از مردانی است که به همان میزان الکل می نوشند .

 الکل همچنین مضراتی دارد که مختص زنان است. سطح استروژن را افزایش می دهد و خطر خاصی برای سرطان سینه ایجاد می کند که به عنوان گیرنده مثبت استروژن شناخته می شود که در آن استروژن رشد تومور را تحریک می کند. بسیاری از مردم، از جمله زنان، نمی دانند که سرطان سینه شایع ترین سرطان ناشی از الکل در بین زنان در سراسر جهان است.

نوشیدن الکل یک مشکل بهداشتی جهانی که در یک دید آشکار پنهان شده است.

منبع مطالب و تصاویر سازمان جهانی بهداشت (WHO) که برای مطالعه بیشتر می توانید اینجا ببینید.

https://www.who.int/publications/i/item/9789240071490

حقایق کلیدی استفاده مضر از الکل

سازمان جهانی بهداشت  (WHO) بیان می کند :

• استفاده مضر از الکل عاملی در بیش از 200 بیماری و آسیب است.
• در سراسر جهان، سالانه 3 میلیون مرگ ناشی از مصرف مضر الکل است. این نشان دهنده 5.3 درصد از کل مرگ و میرها است.
• به طور کلی، 5.1٪ از بار جهانی بیماری و آسیب ناشی از الکل است.
• فراتر از پیامدهای سلامتی، استفاده مضر الکل خسارات اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی برای افراد و جامعه به همراه دارد.
• مصرف الکل باعث مرگ و ناتوانی نسبتاً زودرس می شود. 
• در افراد 20 تا 39 ساله، تقریباً 13.5 درصد از کل مرگ و میرها مربوط به الکل است.
• بین مصرف مضر الکل و طیفی از اختلالات روانی و رفتاری، سایر شرایط و آسیب‌های غیرواگیر رابطه علی وجود دارد.
• استفاده مضر از الکل همچنین می تواند به سایر افراد مانند اعضای خانواده، دوستان، همکاران و غریبه ها آسیب برساند.

• نوشیدن الکل با خطر ابتلا به مشکلات سلامتی از جمله بیماری‌های غیرواگیر عمده مانند سیروز کبدی، برخی سرطان‌ها و بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است.

• بخش قابل توجهی از بار بیماری ناشی از مصرف الکل ناشی از صدمات غیرعمدی و عمدی، از جمله آسیب‌های ناشی از تصادفات جاده‌ای، خشونت و خودکشی است. آسیب های کشنده ناشی از الکل در گروه های سنی نسبتاً جوان تر رخ می دهد.

• یک رابطه علت و معلولی بین نوشیدن مضر و بروز یا پیامدهای بیماری‌های عفونی مانند سل و HIV ایجاد شده است.

• مصرف الکل توسط مادر باردار ممکن است باعث سندرم الکل جنینی (FAS) و عوارض زایمان زودرس شود.

عوامل موثر بر مصرف الکل و آسیب های مربوط به الکل

عوامل مختلفی که بر سطوح و الگوهای مصرف الکل و میزان مشکلات مربوط به الکل در جمعیت ها تأثیر می گذارد، در سطوح فردی و اجتماعی شناسایی شده است.

عوامل اجتماعی شامل سطح توسعه اقتصادی، فرهنگ، هنجارهای اجتماعی، در دسترس بودن الکل و اجرا و اجرای سیاست های الکل می باشد. اثرات نامطلوب سلامتی و آسیب های اجتماعی ناشی از یک سطح و الگوی معین نوشیدن الکل برای جوامع فقیرتر بیشتر است.

عوامل فردی شامل سن، جنسیت، شرایط خانوادگی و وضعیت اجتماعی-اقتصادی است. اگرچه هیچ عامل خطر واحدی وجود ندارد که غالب باشد، اما هر چه فرد آسیب‌پذیری بیشتری داشته باشد، احتمال ابتلا به مشکلات مرتبط با الکل در نتیجه مصرف الکل بیشتر می‌شود. افراد فقیرتر نسبت به افراد مرفه تر، آسیب های سلامتی و اجتماعی بیشتری را در اثر مصرف الکل تجربه می کنند.

هم حجم مصرف الکل مادام العمر و هم ترکیبی از زمینه، دفعات مصرف الکل و مقدار مصرف شده در هر مناسبت، خطر طیف وسیعی از آسیب های بهداشتی و اجتماعی را افزایش می دهد. خطرات تا حد زیادی به روشی وابسته به دوز با حجم الکل مصرفی و دفعات نوشیدن و به طور تصاعدی با مقدار مصرف شده در یک نوبت افزایش می یابد. الکل های جایگزین و غیرقانونی تولید شده می توانند خطرات بیشتری برای سلامتی ناشی از آلاینده های سمی ایجاد کنند.

منبع مطالب و تصاویر سایت سازمان جهانی بهداشت است و برای مطالعه بیشتر اینجا را ببینید.

https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/alcohol